Όλοι οι κλάδοι μαζί αντιστέκονται στην διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων
Γιατροί, νοσοκόμοι, φαρμακοποιοί, ακτινολόγοι, όλοι οι κλάδοι μαζί κατέβηκαν σε 4ωρη στάση εργασίας . Είναι η πρώτη φορά που ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό απεργούν μαζί τις ίδιες ώρες ενωμένοι και όχι όπως παλιά ο ένας κλάδος την μία μέρα και ο άλλος την άλλη.
Αυτό δείχνει και το πόσο θυμωμένοι είναι. Χαρακτηριστικά η πρόεδρος των γιατρών δήλωνε αρχικά στα κανάλια πως αν θα προχωρούσαν σε μέτρα αυτά θα ήταν άλλη μέρα . Φαίνεται όμως πως ούτε οι ηγεσίες των συντεχνιών μπορούν να συγκρατήσουν αυτό το θυμό. Εκπρόσωπος του κλάδου των νοσηλευτών δήλωνε πως οι νοσηλευτές ρίχνουν την ευθύνη στους συνδικαλιστές για την ανοχή που δείχνουν στην διάλυση των νοσοκομείων από μέρους της κυβέρνησης.
Η κατάσταση στα νοσοκομεία έχει ξεπεράσει τα ανθρώπινα όρια. Λόγω της κρίσης το 80% των ασθενών απευθύνεται στα κρατικά νοσοκομεία. Οι ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό και νοσοκόμους οδηγεί στις λίστες αναμονής με κίνδυνο να χαθούν ζωές. Μόλις πριν μερικούς μήνες απεργούσαν οι νοσοκόμοι γιατί στις Πρώτες Βοήθειες δεν υπήρχαν κρεβάτια για να περιθάλψουν τους ασθενείς. Υπάρχουν 15 κρεβάτια και 5 νοσοκόμοι για να δουν εκατοντάδες ασθενείς και τραυματίες με σοβαρά περιστατικά καθημερινά. Στους θαλάμους δεν υπάρχουν άδεια κρεβάτια έτσι οι ασθενείς περιμένουν μέχρι και 48 ώρες στο τρόλεϊ ακόμα και παππούδες. Έφτασαν στο σημείο να στέλλουν ασθενείς σε άλλες πόλεις. Πολλοί λόγω της «συμφόρησης» φεύγουν για τις ιδιωτικές κλινικές. Αν δεν θρηνήσαμε θύματα αυτό οφείλεται στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών και των νοσοκόμων .
Στις κλινικές τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Υπάρχουν κλινικές όπου δουλεύουν μόνο έκτακτοι νοσοκόμοι. Στο νυχτέρι υπάρχει ελάχιστο προσωπικό ένας ή δύο νοσοκόμοι για να φροντίσουν και να αντιμετωπίσουν εγχειρισμένους ασθενείς για όλους τους θαλάμους με ελλείψεις ακόμα και σε αναλώσιμα.
Η μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό έγιναν με την παγοποίηση θέσεων στο τομέα της υγείας από το 2009 και σταδιακά αυτό χειροτερεύει χρόνο με το χρόνο με τις συνταξιοδοτήσεις προσωπικού αλλά και με τις αποχωρήσεις γιατρών για τον ιδιωτικό τομέα.
Η κυβέρνηση κατηγορεί τους εργαζόμενους ότι προκαλούν με τις απεργίες τους, και πρέπει να είναι ευγνώμων που έχουν δουλεία. Υποστηρίζει πως θα λυθούν όλα τα αιτήματα τους με την αυτονόμηση και την αναδιάρθρωση των νοσοκομείων.
Η μεγάλη ανησυχία όμως των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους της υγείας είναι ακριβώς το τι θα γίνει με αυτή την αυτονόμηση με όλες αυτές τις θέσεις των εκτάκτων που υπερβαίνουν το 50% σε κάθε κλάδο. Για παράδειγμα από τους 204 φαρμακοποιούς οι 114 είναι έκτακτοι. Ποίο θα είναι το μέλλον νοσηλευτών ή των γιατρών που είναι έκτακτοι με την αυτονόμηση. Φοβούνται ότι μετά από τόσα χρόνια σαν έκτακτο προσωπικό αντί να μονιμοποιηθούν θα βρεθούν στο δρόμο. Ιδιαίτερα με την πολιτική της κυβέρνησης να παραχωρεί υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα.
Η κοροϊδία των εκτάκτων κρατάει χρόνια, υπάρχουν συμβόλαια 15μερα- 6μηνα και 2χρονα που ανανεώνονται κάθε φορά που λήγουν και θεωρούνται κάθε φορά σαν νεοεισερχόμενοι παρόλο που πολλοί εργάζονται πάνω από μία δεκαετία και τους αποκόπτουν και 10% του μισθού τους συμφωνία που ισχύει μόνο για τους νεοεισερχόμενους. Η συνεχής και αφόρητη πίεση και ο πέραν των ανθρώπινων ορίων φόρτος εργασίας, ειδικά όταν αυτό έχει να κάνει με τις ζωές και τον ανθρώπινο πόνο κάνουν την κατάσταση στα νοσοκομεία εκρηκτική
Γι’ αυτό οι γιατροί , οι νοσηλευτές και όλοι οι κλάδοι ζητούν την μονιμοποίηση όλων των εκτάκτων και την πρόσληψη προσωπικού για να καλύψει τις θέσεις που έχουν κενωθεί πχ στο Ογκολογικό δεν βρίσκουν ογκολόγο λόγω του ότι κανείς δεν έρχεται να δουλέψει με τέτοια συμβόλαια και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Δεν μπορεί ο έκτακτος γιατρός που φεύγει με το ασθενοφόρο να παίρνει λιγότερα από τον οδηγό.
Ζητούν τον κατάλληλο εξοπλισμό σε όλα τα νοσοκομεία για να μπορούν να γίνονται οι σωστές και ασφαλείς εξετάσεις πχ αξονικός και άλλα μηχανήματα.
Η συμπαράσταση που βρήκαν από τον απλό τον κόσμο ήταν μεγάλη. Ακόμα και ασθενείς που ταλαιπωρήθηκαν από τα μέτρα υποστήριξαν τους απεργούς. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση ασθενή «υποφέρουμε τριάντα χρόνια πολλά οι 4ωρες θα μας ενοχλήσουν. Καλά κάνετε». Αλλά και οι σύνδεσμοι στήριξαν τον αγώνα τους πχ η δήλωση του Λαμπριανίδη του ΔΣ των παραπληγικών .
Η Συνέχιση αυτών των μέτρων και όχι η παράταση στον διάλογο θα δώσει λύση. Ο ΓΓ των νοσηλευτών κ Αργυρίδης είπε «10 μήνες συζητούμε και κάνουμε απανωτές συναντήσεις λέμε τα ίδια πράγματα και τίποτε δεν γίνεται θα μελετήσουν και θα απαντήσουν μας λένε κάθε φορά». Στους γιατρούς τα συμφωνηθέντα για τις υπερωρίες από τον Γεννάρη ακόμα δεν εφαρμόστηκαν. Μόνο τα μέτρα μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση στα νοσοκομεία. Οι Γιατροί, οι νοσηλευτές και όλο το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό ξέρουν πολύ καλά το τι πρέπει να αλλάξει και πώς να το αλλάξουν. Πρέπει να πιστέψουν στην δύναμη τους και να κλιμακώσουν όλοι μαζί τα απεργιακά μέτρα μόνο έτσι θα σταματήσει η ταλαιπωρία τριάντα χρόνων.
Νίκος Αγιομαμίτης