από την Εργατική Αλληλεγγύη
Οι άρχοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυσφορούν έντονα εξαιτίας των “ενοχλητικών Ελλήνων”. Σύμφωνα με τους Financial Times, η σύνοδος των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, το λεγόμενο και Eurogroup, τους βρήκε την περασμένη Παρασκευή σε έξαλλη κατάσταση να «κατηγορούν με θυμό τον Έλληνα ομόλογό τους ότι υπαναχώρησε σε σχέση με τις δεσμεύσεις του καθώς και ότι απέτυχε να αντιληφθεί τις βαθιές διαφορές που ακόμη τους χωρίζουν» .
Αυτό το απόσπασμα είναι από τα τελευταία μιας πλημμυρίδας άρθρων που στοχοποιούν την λίγων μηνών κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με εχθρικό ύφος περιγράφονται τα προφίλ αριστερών υπουργών, ειδικά του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Οι υπαινιγμοί φτάνουν μέχρι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ανεκτικότητα έναντι της τρομοκρατίας.
Στο χειρότερο σημείο έφτασε το άρθρο του Κρις Τζάιλς με τίτλο «Πώς να αντιμετωπίσουμε ένα προβληματικό παιδί σαν την Ελλάδα». Ο Τζάιλς φαίνεται πως είναι ο αρχηγός της φράξιας των οπαδών της λιτότητας εντός των Financial Times. Ήταν ο συγγραφέας της αδέξιας προσπάθειας να απαξιωθούν τα στοιχεία που χρησιμοποίησε ο Τομά Πικετί για να καταδείξει την διευρυνόμενη οικονομική ανισότητα στον αναπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο.
Ο Τζάιλς συνόψισε τη διάθεση όσων συμμετείχαν στη συνάντηση του ΔΝΤ που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον ως εξής: «Κανείς δεν έχει κατανόηση για τη συμπεριφορά της Ελλάδας, η οποία αποφεύγει τις ουσιαστικές συζητήσεις μετά το περίγραμμα συμφωνίας του Φεβρουαρίου. Την αποκαλούν παιδαριώδη συμπεριφορά. Πολλοί είναι αυτοί, που σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, λένε πως οι ελληνικές αρχές συμπεριφέρονται σαν μικρό παιδί που κάνει πείσματα».
Αυτού του είδους η πατερναλιστική και αλλαζονική στάση, στα όρια του ρατσισμού, μας δίνει μια εξήγηση γιατί ο κόσμος εξεγείρεται, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενάντια στην Ε.Ε. και τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ που έχουν επιβάλλει τη λιτότητα.
Η αντιδημοκρατική αυτή λογική είχε αναδειχθεί και σε ένα άλλο άρθρο νωρίτερα: «Πολλοί αξιωματούχοι (της ΕΕ) – συμπεριλαμβανομένων και κάποιων υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης – υποστηρίζουν κατ’ ιδίαν, ότι μόνο αν ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίσει να εγκαταλείψει την άκρα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί μια νέα συμφωνία να καταστεί εφικτή». «Η ιδέα είναι ο κύριος Τσίπρας να φτιάξει μια νέα συμμαχία με το παραδοσιακό κεντροαριστερό ελληνικό κόμμα ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, ένα κεντροαριστερό κόμμα, που συμμετείχε για πρώτη φορά σε εκλογές τον Ιανουάριο».
Απύθμενη
Σου φεύγει το μυαλό από την απύθμενη ηλιθιότητα αυτών των παραινέσεων. Ο Τσίπρας, που είδε το κόμμα του να ανεβαίνει από το 3 στο 36 τοις εκατό, θα έπρεπε – κατ’ εντολή των Βρυξελλών, του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης – να τα χαραμίσει όλα για να κάνει συμμαχία με μια χούφτα ηττημένα ρετάλια.
Η τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει τη συλλογιστική της. Η συμφωνία που υπέγραψε το Φλεβάρη ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, δεσμεύει την κυβέρνηση να συνεχίσει τις συμφωνίες των προηγούμενων κυβερνήσεων –να υλοποιήσει τις νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» και να συνεχίσει να πληρώνει το χρέος με την ελπίδα ότι θα εξασφαλίσει τη ροή χρημάτων, κυρίως από την ΕΚΤ προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Το πρόβλημα είναι ότι η συμφωνία αυτή συνεπάγεται τη συνέχιση της λιτότητας και την εγκατάλειψη των γνήσιων μεταρρυθμίσεων που ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Φυσικά ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης δεν πρόκειται να το παραδεχτούν αυτό. Οι ατελείωτες διαλέξεις σχετικά με την ηλιθιότητα της λιτότητας που δίνουν σε κάθε ευκαιρία μπορεί να ερεθίζουν το Eurogroup, αλλά ρίχνουν στάχτη στα μάτια όλων.
Εν τω μεταξύ σταδιακά και επώδυνα, η κυβέρνηση μαζεύει τα λεφτά για να ξεπληρώσει το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τα άλλα όρνεα, στραγγίζοντας τους πόρους από τον ήδη στεγνό δημόσιο τομέα. Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά προχωράει κανονικά, ακόμη και αν κατά την παραλαβή της κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι θα την σταματήσει.
Ακόμα χειρότερα, την τελευταία εβδομάδα προέκυψε ότι ο δεξιός υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, πήρε άδεια να υπογράψει συμφωνία 500 εκατομμυρίων δολαρίων ώστε να αναβαθμίσει πέντε αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας, τύπου P – 38 Οράιον. Είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική προμήθεια από το 2006, η οποία θα επιτρέψει στο ναυτικό να κυνηγάει πιο αποτελεσματικά τους παράνομους μετανάστες.
Ο Τσίπρας είναι αποφασισμένος να δείξει στους «θεσμούς» -έτσι αποκαλούν τώρα τους εαυτούς τους το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή- ότι είναι σε θέση να τους δώσει αυτά που απαιτούν. Υπάρχουν φήμες ότι ίσως είναι πρόθυμος να θυσιάσει το Βαρουφάκη.
Φαίνεται ότι ο Τσίπρας ελπίζει να ανταμειφθεί με μια κάποια χαλάρωση της λιτότητας με αυτό τον τρόπο. Αυτή η στρατηγική όμως σημαίνει ότι τα βάσανα του απλού κόσμου στην Ελλάδα θα συνεχιστούν.