Ο αγώνας των νοσηλευτών είναι μια κρίσιμη μάχη όχι μόνο για τους νοσηλευτές αλλά για ολόκληρη την εργατική τάξη. Είναι μια μάχη που η έκβαση της θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις εργασιακές σχέσεις, τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων και τα ωφελήματα μας για τα επόμενα χρόνια.

Σε αυτή τη μάχη δεν διακυβεύεται μόνο η αξιοπρέπεια των νοσηλευτών και η βελτίωση των υπηρεσιών υγείας όπως πολύ σωστά επισημαίνουν οι ίδιοι, αλλά η δυνατότητα αντίστασης γενικά των εργαζομένων στα μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση και σε αυτά που σχεδιάζει να επιβάλει.

Με τους νοσηλευτές η κυβέρνηση θέλει να κάνει ότι έκανε η Θάτσερ με τους ανθρακωρύχους. Να τους τσακίσει και να ανοίξει το δρόμο για να επιβάλλει τη πολιτική της χωρίς σοβαρές αντιστάσεις. Θέλει να τους χρησιμοποιήσει σαν παράδειγμα του τι μπορεί να πάθει κάποιος αν δεν υποκύπτει.

Οι νοσηλευτές έδειξαν ότι δεν θα υποκύψουν εύκολα. Είναι μια νέα συντεχνία που έχει προκύψει από διάσπαση της ΠΑΣΥΔΥ, εξαιτίας των συμβιβασμών και των ξεπουλημάτων που έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια η ηγεσία της. Συσπειρώνει την πλειοψηφία των νοσηλευτών που είναι μαχητικοί και αποφασισμένοι. Είναι μια συντεχνία που δεν βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο καμιάς συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Αυτό είναι μια «παραφωνία» που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από τους εργοδότες, ούτε από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΠΑΣΥΔΥ. Αν οι νοσηλευτές κερδίσουν θα γίνουν το «κακό παράδειγμα» και για άλλα κομμάτια εργαζομένων που σήμερα αντιδρούν τόσο με την κυβερνητική πολιτική όσο και με την συμβιβαστική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Αυτό θα έβαζε σε αμφισβήτηση συνολικά την πολιτική της κυβέρνησης. Την πολιτική της λιτότητας, των περικοπών, του ξεπουλήματος των δημόσιων επιχειρήσεων, της υποβάθμισης της δημόσιας υγείας και παιδείας και γενικά τις μνημονιακές πολιτικές που με τόσο ζήλο εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια. Θα έβαζε εμπόδια σε αυτό που ο Αβέρωφ περίγραψε με τη φράση «να μετατρέψουμε τη κρίση σε ευκαιρία». Ευκαιρία δηλαδή για να μας πάρουν πίσω όσα κερδίσαμε με αγώνες και θυσίες τα τελευταία 60 χρόνια. Για να πληρώσουμε εμείς την κρίση και όχι αυτοί που την προκάλεσαν, οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι της αγοράς.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση προετοιμάζεται για μια τέτοια μάχη. Είναι έτοιμη να δώσει εκατομμύρια για να στέλνει τους ασθενείς στον ιδιωτικό τομέα και να χρυσώνει τους επιχειρηματίες και τους μεγαλογιατρούς των ιδιωτικών νοσοκομείων παρά να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα των νοσηλευτών. Με δεδομένο μάλιστα ότι δεν θα έχει καμιά άμεση οικονομική επιβάρυνση αφού οι νοσηλευτές έχουν αποδεχτεί ότι η οικονομική αναβάθμιση τους θα γίνει σε βάθος χρόνου και με την αποκατάσταση των μισθών και ωφελημάτων συνολικά των εργαζομένων στην δημόσια υπηρεσία.

Η κυβέρνηση έχει μαζί της την ηγεσία της ΠΑΣΥΔΥ. Έχει και το βαρύ πυροβολικό των ΜΜΕ αφού η συντριπτική πλειοψηφία τους έχουν ήδη ταχθεί με το μέρος της και συκοφαντούν τους νοσηλευτές που τολμούν σε εποχή κρίσης να ζητούν αναβάθμιση. Να ζητούν «αναβάθμιση καμπίνας την ώρα που ο Τιτανικός βουλιάζει» όπως είπε ο Υπουργός Υγείας. Ξεχνούν βέβαια ότι αυτοί είναι το παγόβουνο που χτύπησε τον Τιτανικό και τώρα θέλουν και τις σωσίβιες βάρκες για τον εαυτό τους και τους δικούς τους.

Δεν πρόκειται για μια μάχη που θα κριθεί με την παράθεση λογικών επιχειρημάτων για να πειστεί η κυβέρνηση, η ηγεσία της ΠΑΣΥΔΥ, και οι καναλάρχες για τα δίκαια αιτήματα των νοσηλευτών. Το ξέρουν ότι είναι δίκαια τα αιτήματα τους, όπως είναι και των φοιτητών, των συμβασιούχων, των αναπήρων, των ασθενών και όλων των άλλων απλών ανθρώπων που πληρώνουν σήμερα τα σπασμένα της κρίσης. Γι αυτό και δεν έχουν κανένα δισταγμό να παραπληροφορούν, να λένε ψέματα και να συκοφαντούν τους νοσηλευτές. Τους έχουν κηρύξει τον πόλεμο και δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να τον κερδίσουν.

Οι νοσηλευτές τι έχουν; Εχουν πρώτα και κύρια το δίκαιο με το μέρος τους. Έχουν απόλυτο δίκαιο όταν δηλώνουν ότι πρέπει να αναβαθμιστούν σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Εφόσον σήμερα για να προσληφθεί κάποιος στη θέση του νοσηλευτή απαιτείται πτυχίο πανεπιστημίου σημαίνει ότι θα πρέπει να ισχύσει ότι ισχύει σε όλη την υπόλοιπη δημόσια υπηρεσία, να ξεκινούν δηλαδή από την κλίμακα Α8. Πολλοί νοσηλευτές υποχρεώθηκαν να κάνουν εξομοίωση για να πάρουν πανεπιστημιακά πτυχία πληρώνοντας μάλιστα οι ίδιοι σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη. Οι αλχημείες του Αβέρωφ ότι και πολλοί άλλοι στην δημόσια υπηρεσία έχουν πτυχία αλλά δεν δικαιούνται να πάρουν την Α8 το μόνο που δείχνουν είναι το δικό του επίπεδο και τη λογική του που είναι η μπακαλίσιμη: τρείς το λάδι, τρείς το ξύδι, έξη το λαδόξυδο. Βεβαίως έχουν και πολλοί άλλοι στην δημόσια υπηρεσία πτυχία πανεπιστημίων, και στην αστυνομία και αλλού, αλλά αυτοί τα πήραν με δική τους πρωτοβουλία και όχι γιατί το επιβάλλει η θέση την οποίαν έχουν. Όσες θέσεις προνοούν πτυχίο για την πρόσληψη στη δημόσια υπηρεσία προνοούν και την Α8. Αυτό έγινε και με τους δασκάλους πριν μερικά χρόνια που αποφοιτούσαν από την Παιδαγωγική Ακαδημία και έκαναν εξομοίωση για να μπουν στην Α8.

Έχουν δίκαιο όταν υποστηρίζουν ότι η αναβάθμιση των νοσηλευτών και ιδιαίτερα η σωστή στελέχωση τους όπως ζητούν θα αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Έχουν δίκαιο όταν φωνάζουν ότι η κυβέρνηση κάνει περικοπές και υποβαθμίζει την δημόσια υγεία την ίδια ώρα που ξοδεύει εκατομμύρια για να κάνει μόνιμο στρατό και για νέα εξοπλιστικά προγράμματα ή σε μπόνους για τραπεζίτες και σε μίζες σε υπουργούς και άλλους ανώτερους αξιωματούχους του κράτους που οργιάζουν εξαιτίας της κακοδιαχείρισης. Λεφτά μάλιστα που τα πήραν από τις αποταμιεύσεις του κόσμου, τις περικοπές των μισθών, των συντάξεων και της κοινωνικής πρόνοιας.

Το δίκαιο όμως και τα λογικά επιχειρήματα δεν είναι αρκετά από μόνα τους για να κερδίσουν. Τους έχουν κηρύξει ένα ανελέητο πόλεμο και θέλουν να τους τσακίσουν. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να κατανοήσουν για να μπορέσουν να αποτρέψουν την κυβέρνηση να πετύχει αυτό το στόχο. Θα πρέπει να κερδίσουν την μάχη της πληροφόρησης. Να αξιοποιήσουν κάθε μέσο που έχουν στην διάθεση τους για να ενημερώνουν τον κόσμο και να αποκαλύπτουν τα σχέδια της.

Να επισκέπτονται χώρους δουλειάς και να ενημερώνουν τους εργαζόμενους και να μοιράζουν υλικό. Να δημιουργήσουν απεργιακό ταμείο και να ζητήσουν την οικονομική βοήθεια του κόσμου. Το απεργιακό ταμείο θα είναι κρίσιμο γιατί αν η απεργία κρατήσει καιρό θα έχουν μεγάλη πίεση εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων. Με λίγα λόγια να θυμηθούμε τις αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματος, των αγώνων του ’48 αλλά και των ίδιων των νοσηλευτών στην προηγούμενη μεγάλη απεργία τους το 1989 που κράτησε 17 μέρες.

Κανένας εργαζόμενος, δημόσιος ή ιδιωτικός δεν θα πρέπει να μείνει αδιάφορος σε αυτή τη μάχη. Μας αφορά όλους. Πρώτα και κύρια τους άλλους εργαζόμενους στο τομέα της δημόσιας υγείας και ιδιαίτερα τους νοσηλευτές που παραμένουν στην ΠΑΣΥΔΥ. Μπορεί η ηγεσία τους να παίζει το παιχνίδι της κυβέρνησης αλλά οι συνάδελφοι τους στη πλειοψηφία τους είναι μαχητές πρώτης γραμμής που ξέρουν τα προβλήματα από πρώτο χέρι. Μπορούν και πρέπει να τους κερδίσουν σε αυτό τον αγώνα. Το ίδιο ισχύει για τους γιατρούς, το παραϊατρικό προσωπικό και γενικά όλους όσους με την αυτοθυσία τους λειτουργούν σήμερα τα δημόσια νοσηλευτήρια κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες που δημιουργεί η πολιτική της κυβέρνησης με τις περικοπές και τις ελλείψεις προσωπικού.

Θα πρέπει όλοι μας να σταθούμε δίπλα τους. Θα πρέπει όλοι μας να δηλώσουμε ότι «ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ». Αυτό το σλόγκαν θα πρέπει να το συναντά παντού η κυβέρνηση, η ηγεσία της ΠΑΣΥΔΥ και τα κανάλια. Η Δικοινοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συνεργασία στέκεται μαζί με τους νοσηλευτές και καλεί όλους, να εκφράσουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στον αγώνα τους, να συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις τους, να βγάλουμε ψηφίσματα συμπαράστασης από τους χώρους δουλειάς μας, να μαζέψουμε λεφτά για το απεργιακό τους ταμείο, να οργανώσουμε εκδηλώσεις αλληλεγγύης. Παλεύουν για όλους μας. Ας τους βοηθήσουμε να κερδίσουν για όλους μας.

14 Μαρτίου 2016