Οι εργαζόμενοι στο τσιμεντοποιείο Βασιλικού βρίσκονται σε απεργία διαρκείας από τις 27 Οκτωβρίου για να υπερασπιστούν την Συλλογική Σύμβαση και τους όρους εργοδότισης τους. Η εταιρεία εδώ και καιρό προσλαμβάνει προσωπικό με χαμηλότερους μισθούς και ωφελήματα, αντί αυτών που προνοεί η Συλλογική Σύμβαση. Έτσι δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων. Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να καταργήσει την Σ. Σύμβαση και να επιβάλει τους δικούς της όρους.
. Μαζί και οι τρείς συντεχνίες, ΠΕΟ ΣΕΚ και ΔΕΟΚ και σύσσωμοι και ενωμένοι οι εργαζόμενοι κατέβηκαν σε επ’ αόριστον απεργία
Η ΟΕΒ (σύνδεσμος εργοδοτών) υποστηρίζει πως η απεργία παραβιάζει τον Κώδικά Βιομηχανικών Σχέσεων και είναι παράνομη. Υποστηρίζει πως δεν υπάρχει εργατική διαφορά με το Βασιλικό αλλά με εταιρεία η οποία εκτελεί εργασίες στο Βασιλικό. Αυτή την πρακτική να σπάζουν τις συλλογικές συμβάσεις μπάζοντας μια νέα εταιρεία από την πίσω πόρτα ή με τις υπεργολαβίες την έχουμε ξαναζήσει όχι μόνο στον ιδιωτικό τομέα αλλά και στο δημόσιο εδώ και καιρό. Έτσι βλέπουμε εργαζόμενους να κάνουν την ίδια δουλειά με πολύ χαμηλότερους μισθούς, χωρίς ταμεία προνοίας, χωρίς ιατρική περίθαλψη χωρίς επιδόματα και άλλα ωφελήματα.
Η ΟΕΒ και οι εργοδότες θυμούνται τον Κώδικα όποτε και όπως τους συμφέρει. Αυτοί όμως είναι που παραβιάζουν τα συμφωνηθέντα και τις υπογραφές τους Το να βάλουν άλλες εταιρείες με χαμηλότερους μισθούς και ωφελήματα δεν είναι παραβίαση των συμφωνιών και του Κώδικα. Το θράσος δεν έχει όρια αυτοί που καθιέρωσαν του μισθούς των 500 και 700 ευρώ, αυτοί που δεν άφησαν κανένα από τα ωφελήματα των εργαζομένων απείρακτο, έχουν το θράσος να μιλούν για Κώδικες.
Δεν ξεχνούμε επίσης πως μόλις πριν μερικούς μήνες είχαμε ένα θανατηφόρο εργατικό ατύχημα στο Βασιλικό για την κατασκευή σιλό αποθήκευσης clinker. Κόπηκε το συρματόσχοινο και καταπλάκωσε το μανόμετρο ένα εργάτη. Η κατασκευή του σιλό δόθηκε σε υπεργολαβία. Οι δουλειές με υπεργολαβία σημαίνουν όχι μόνο χαμηλότερους μισθούς αλλά και λιγότερα μέτρα ασφάλειας, κατά συνέπεια και περισσότερα εργατικά ατυχήματα και νεκρούς.
Οι ηγεσίες των συντεχνιών ενώ προχώρησαν σε μέτρα δηλώνουν πως: «η συντεχνιακή πλευρά στην προσπάθεια της να μην προκληθούν προβλήματα στην οικονομική δραστηριότητα, χειρίζεται το θέμα με πολλή υπομονή και υπέρτατη ευθύνη, τηρώντας πλήρως τις θεσμοθετημένες διαδικασίες για ειρηνική επίλυση της διαφοράς». Αυτό όμως αφήνει την εταιρεία να συνεχίζει να βγάζει τσιμέντο έξω από το βασιλικό και να μεταφέρει πρώτες ύλες στο εργοτάξιο. Οι εκκλήσεις στο υπουργείο Εργασίας για να παρέμβει δεν αρκούν για να λυγίσουν τον ετσιθελισμό της εταιρείας.
Χρειάζεται η κλιμάκωση των μέτρων, η περιφρούρηση της απεργίας και ο έλεγχος της πύλης. Χρειάζεται η κινητοποίηση των οικοδόμων και άλλων κλάδων όπως των οδηγών μεταφοράς τσιμέντου για να κερδηθεί αυτή η μάχη. Χρειάζεται να σπάσουν την απομόνωση τους και να κατέβουν σε κινητοποίηση στην Λευκωσία, ακόμα και έξω από την Αρχιεπισκοπή που είναι ο κύριος μέτοχος στο στιμεντοποιείο Βασιλικού. Οι εργαζόμενοι στο Βασιλικό έχουν την εμπειρία μαζικών και δυναμικών αγώνων από το παρελθόν. Αυτές τις εμπειρίες πρέπει να ξαναθυμηθούν, των απεργιακών επιτροπών, της περιφρούρησης και της αλληλεγγύης. Πολλοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα βιώνουν τα ίδια και θα είναι σίγουρα δίπλα τους και αλληλέγγυοι.