Μια τεράστια και πρωτοφανής συγκέντρωση των εργαζομένων στην ΑΗΚ ήταν η πρώτη αντίδραση στην απόφαση του υπουργικού για διαχωρισμό της σε δύο οργανισμούς. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ΑΗΚ οι εργαζόμενοι σε αυτήν μαζεύτηκαν όλοι μαζί Πάνω από δύο χιλιάδες άτομα άρχισαν να συγκεντρώνονται από τις 9:00 πμ με λεωφορεία από κάθε επαρχία, κάτω από ένα πανό που έγραφε ‘ΌΧΙ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ’ που κρέμασαν μπροστά στην είσοδο στα κεντρικά γραφεία της ΑΗΚ.
Στα πηγαδάκια που δημιουργήθηκαν πολλοί εργαζόμενοι τόνιζαν την ανάγκη για δυναμικά μέτρα με απεργιακές κινητοποιήσεις και πορεία στο προεδρικό. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αρκέστηκαν σε καταγγελίες του υπουργού και της στάσης του. Ο Υπουργός όμως δεν ενεργεί από μόνος του και είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το μεσημέρι η κυβέρνηση του έδωσε πλήρη κάλυψη.
Οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων δεν εξάγγειλαν προς το παρόν κάποια άλλα μέτρα δηλώνοντας ότι: « θα έρθει η ώρα και των μέτρων και της πορείας έξω από το προεδρικό». Αυτή ήταν η απάντηση του Πανόρκου ΓΓ της ΕΠΟΠΑΗ στις φωνές που ακούστηκαν από τα κάτω για πορεία στο προεδρικό. Μπορεί να ήταν λίγοι αυτοί που φώναζαν αλλά έκφραζαν τη πλειοψηφία των εργαζομένων. Αυτοί είναι οι πραγματικοί αγανακτισμένοι που έχουν και τη δύναμη να κερδίσουν.
Ο διαχωρισμός της ΑΗΚ για την κυβέρνηση είναι το πρώτο στάδιο για την ιδιωτικοποίηση. Ουσιαστικά χωρίζει τον οργανισμό σε ένα κομμάτι που θα ασχολείται με την παραγωγή της ενέργειας και ένα άλλο που θα ασχολείται με το δίχτυο και την διανομή-παροχή ενέργειας. Με το διαχωρισμό είναι πιο εφικτό να εκχωρήσει μέρος του οργανισμού στους ιδιώτες ακόμα και κάποιο παραγωγικό σταθμό, αλλά ακόμα και μέρος του διχτύου για εκμετάλλευση του. Με αυτό το τρόπο ξεχωρίζει τις κερδοφόρες υπηρεσίες για να μπορέσει να τις ξεπουλήσει στους ιδιώτες και αφήνει στην ΑΗΚ τις υπηρεσίες με μεγάλο κόστος όπως παλιοί σταθμοί για την παραγωγή, επενδύσεις σε νέο εξοπλισμό και νέους σταθμούς.
Μάλιστα όπως κατήγγειλαν οι συνδικαλιστές, η μελέτη των συμβούλων της κυβέρνησης εισηγείται την αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος για να γίνει η προσφορά πιο συμφέρουσα και δελεαστική για τους ιδιώτες επενδυτές. Ουσιαστικά θέλει να εκποιήσει τα πιο κερδοφόρα κομμάτια της ΑΗΚ στους ιδιώτες σε τιμές ξεπουλήματος και με κίνητρο τη μεγαλύτερη κερδοφορία.
Επίσης κατήγγειλαν ότι ενώ τα δημαρχεία θέλει να τα ενοποιήσει και κάνει συγχωνεύσεις για να μειώσει το κόστος λειτουργίας τους, στην ΑΗΚ κάνει το ανάποδο και την διαχωρίζει σε δυο οργανισμούς με δύο συμβούλια, δύο διευθύνσεις, λογιστήρια κλπ, αυξάνοντας το κόστος λειτουργίας τουλάχιστον κατά 5%, σύμφωνα με δική τους ομολογία.
Η διάθεση των εργαζομένων για αγώνα φάνηκε και από τα χειροκροτήματα που πήραν οι αναφορές της ηγεσίας για, «ενότητα», «είμαστε μια γροθιά», και άλλα σχετικά. Χειροκρότημα εισέπραξε και ο Τρυφωνίδης σαν εκπρόσωπος των συνδικαλιστικών οργανώσεων της CYTA. Όμως ένα ερώτημα πλανιέται μέσα στους εργαζόμενους της ΑΗΚ και όχι μόνο. Γιατί δεν γίνεται μια κοινή απεργία όλων των εργαζομένων στην ΑΗΚ, τη CYTA και τα Λιμάνια εκεί όπου η κυβέρνηση προχωρά βήμα με βήμα ήδη στο ξεπούλημά τους.
Αυτή η μεγάλη συγκέντρωση γέμισε ελπίδα και αυτοπεποίθηση τους εργαζόμενους της ΑΗΚ. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι κλιμάκωση και συντονισμός ξεκινώντας με μία κοινή απεργία όλων των εργαζομένων στην ΑΗΚ, τη CYTA και τα Λιμάνια και συγκέντρωση τους έξω από το προεδρικό και μάλιστα μαζί με τις οικογένειες τους και τους συνταξιούχους. Αυτό θα είναι το πιο δυνατό μήνυμα που μπορεί να πάει στη κυβέρνηση Αναστασιάδη την τρόικα και τους εδώ εκπροσώπους τους, ότι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων δεν θα περάσει. Θα δημιουργήσει μια ελπιδοφόρα προοπτική όχι μόνο για ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και της λιτότητας και των μνημονίων που έχουν ρημάξει τη ζωή μας τα τελευταία τρία χρόνια.