Η απεργία των νοσηλευτών, «η μητέρα των μαχών» όπως την χαρακτήρισε ο Μ. Σοφοκλέους, βουλευτής του κυβερνητικού κόμματος, δεν πρέπει με τίποτα να χαθεί.
Ο Σοφοκλέους κάλεσε δημόσια τον Αναστασιάδη να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ρήγκαν, που τσάκισε τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας που απεργούσαν. Αυτό που έκανε ο Ρήγκαν και που ζητά ο Σοφοκλέους από τον Αναστασιάδη να κάνει το ίδιο, ήταν ότι κήρυξε την απεργία παράνομη, έβαλε στη φυλακή όλους τους ηγέτες της, απέλυσε 11,000 απεργούς και 1200 αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω στις δουλειές τους.
Αυτό είναι που θέλει να κάνει η κυβέρνηση με τους νοσηλευτές, να τους τσακίσει και να ανοίξει το δρόμο για να επιβάλλει τη πολιτική της χωρίς σοβαρές αντιστάσεις. Αυτό είναι το όραμα του Αβέρωφ, του Χ. Γεωργιάδη, του Σοφοκλέους και των όμοιων τους, να μας γυρίσουν στις χειρότερες εποχές του Θατσερισμού και του Ρηγκανισμού που όλα υποτάσσονταν στο κέρδος και στην οικονομία της αγοράς, όπου θεοποιείται η «ιδιωτική πρωτοβουλία» και απαξιώνεται κάθε τι το κρατικό.
Για να πετύχει αυτό το στόχο η κυβέρνηση δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο. Παίζει με τις ανθρώπινες ζωές και λέει ασύστολα ψέματα και κατασυκοφαντεί τους νοσηλευτές.
Γι αυτό ο αγώνας των νοσηλευτών είναι αγώνας ολόκληρης της εργατικής τάξης και πρέπει να έχουν στο πλευρό τους ολόκληρη την εργατική τάξη. Θα πρέπει όλοι να συστρατευτούμε μαζί τους. Θα πρέπει να στηρίξουμε τις κινητοποιήσεις τους, να βγάλουμε ψηφίσματα συμπαράστασης από τους χώρους δουλειάς μας, να μαζέψουμε λεφτά για το απεργιακό τους ταμείο. Είμαστε χιλιάδες. Αν ο καθένας από μας προσπαθήσει να το κάνει στο χώρο δουλειάς του ή ακόμη και στο κοντινό του περιβάλλον και να τα στέλνουμε στην ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ και να τα δημοσιοποιούμε, θα είναι η καλύτερη απάντηση στην κυβέρνηση που παρουσιάζεται ότι μιλά εξ ονόματος μας και ότι ενδιαφέρεται για τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τους φτωχούς. Δεν είναι οι νοσηλευτές που δημιούργησαν τους ανέργους και τους φτωχούς. Δεν φταίνε αυτοί για τη κρίση. Όπως έλεγε και ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τους συνθήματα:
«Δεν ανοίξαμε εμείς τις τράπεζες και πήραμε τα λεφτά! Εμείς ανοίξαμε την καρδιά μας για τον κάθε συνάνθρωπο μας».
ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Το πρώτο που θα πρέπει να κάνουμε είναι να απαντάμε στα ψέματα της κυβέρνησης ένα προς ένα.
Ψέμα πρώτο: Οι νοσηλευτές εκμεταλλεύτηκαν την προεκλογική περίοδο και κατέβηκαν σε απεργία για να εκβιάσουν ικανοποίηση των αιτημάτων τους.
Η αλήθεια: Δεν επέλεξαν οι νοσηλευτές τον χρόνο της απεργίας. Δεν αποφάσισαν έτσι ξαφνικά τώρα που έρχονται εκλογές ας κάνουμε απεργία. Αντίθετα είναι η κυβέρνηση που τους επέβαλε την κινητοποίηση. Αυτή είναι που συμφώνησε με την ΠΑΣΥΔΥ ότι οι νοσηλευτές στη μελλοντική αναδιάρθρωση των νοσηλευτηρίων θα αξιολογούνται ως μεταλυκιακού επιπέδου. Χωρίς μάλιστα να τους καλέσει σε διάλογο παρά το ότι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των νοσηλευτών και χωρίς να τους ρωτήσει. Οι νοσηλευτές υποχρεώθηκαν να αντιδράσουν σε μια επίθεση που τους έγινε. Δεν μπορεί τώρα να έρχεται και να τους κατηγορεί ότι ξεκίνησαν απεργία σε προεκλογική περίοδο. Αυτή διάλεξε την προεκλογική περίοδο για να κάνει την επίθεση. Είναι σαν να ρίχνεις μια γροθιά στον άλλο και μετά τον κατηγορείς και από πάνω γιατί αμύνθηκε.
Ψέμα δεύτερο: Υπάρχουν πολλοί πτυχιούχοι στη δημόσια υπηρεσία και αν τους αναγνωρίσουμε αυτούς θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και τους άλλους και θα ανοίξουμε τους ασκούς του Αιόλου
Η αλήθεια: Βεβαίως υπάρχουν και πολλοί άλλοι πτυχιούχοι στην Δημόσια Υπηρεσία, και στην αστυνομία και αλλού. Αλλά τους περισσότερους από αυτούς δεν τους υποχρέωσε κανείς να πάρουν αυτά τα πτυχία. Τα πήραν με δική τους πρωτοβουλία. Δεν είναι υποχρεωμένοι να έχουν πτυχίο για να έχουν αυτή τη θέση. Δεν ήλθε η κυβέρνηση και κατάργησε τη σχολή τους και τους ανάγκασε να φοιτήσουν στο ΤΕΠΑΚ για να μπορούν να εγγραφούν στον κατάλογο αυτών που ασκούν νόμιμα τη νοσηλευτική. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι που έχουν το ίδιο πρόβλημα με τους νοσηλευτές όπως είναι ο δασονόμοι που τους ξεγέλασε διπλά διότι δεν δημιούργησε καν το σχετικό τμήμα στο ΤΕΠΑΚ όταν διέλυσε τη σχολή τους, και δικαιολογημένα κινητοποιούνται και αυτοί σήμερα. Υπάρχουν και αυτοί που κάνουν τη δουλειά του πτυχιούχου, τους ζητά πτυχίο αλλά δεν τους πληρώνει σαν πτυχιούχους όπως οι εργαζόμενοι στο Κρατικό Χημείο. Αυτές τις αδικίες είναι που θέλει να συνεχίσει η κυβέρνηση και δεν αναγνωρίζει τους νοσηλευτές.
Ψέμα τρίτο: Δεν τους υποσχέθηκε κανείς ότι θα αναγνωριστούν και θα πάρουν την Α8 όταν πάρουν το πτυχίο. Μπορεί να τους το υποσχέθηκαν σε κάποιο κομματικό γραφείο άλλα όχι επίσημα με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, είπε κομπάζοντας ο Χάρης Γεωργιάδης.
Η αλήθεια: Δεν είναι τυπικό το θέμα, αν έγινε κάποια συμφωνία που γράφτηκε σε κάποιο χαρτί που σφραγίστηκε με βουλοκέρι ή όχι, που πιθανό να έγινε και αυτό, αλλά πολλές συμφωνίες γίνονται με αυτό τον τρόπο. Ιδιαίτερα όταν προηγήθηκε παρόμοια συμφωνία για αναγνώριση των δασκάλων που αποφοιτούσαν από την Παιδαγωγική Ακαδημία που έκλεισε, και οι οποίοι υποχρεώθηκαν και αυτοί να κάνουν εξομοίωση στο Πανεπιστήμιο για να πάρουν την Α8. Η ίδια δηλαδή περίπτωση με τους νοσηλευτές
Ψέμα τέταρτο: Η κυβέρνηση ανεβάζει το οικονομικό κόστος της αναβάθμισης των νοσηλευτών στα 40-42 εκατομμύρια.
Η αλήθεια: Κατ αρχήν αυτό δεν θα έπρεπε να είναι θέμα προς συζήτηση. Η υγεία δεν μπορεί να υποτάσσεται σε λογιστικούς ισολογισμούς και προσεγγίσεις. Η ανθρώπινη ζωή δεν εξισώνεται με κανένα λογιστικό ισολογισμό. Παρ’ όλα αυτά η επιστημονική μελέτη που έχει κάνει η ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ ανεβάζει το κόστος στα 8-10 εκατομμύρια και μάλιστα αυτά δεν θα διατεθούν άμεσα αφού οι νοσηλευτές έχουν αποδεχτεί ότι η οικονομική αναβάθμιση τους θα γίνει σε βάθος χρόνου και με την αποκατάσταση των μισθών και ωφελημάτων συνολικά των εργαζομένων στην δημόσια υπηρεσία. Την ίδια στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν υπάρχουν λεφτά αναβαθμίζει τις λιμουζίνες των κρατικών αξιωματούχων και εξαγγέλλει την δημιουργία επαγγελματικού στρατού με κόστος 38 εκατομμύρια το χρόνο (για να εξαγγείλουν προεκλογικά μείωση της θητείας) και αναβάθμιση εξοπλισμών με ένα πρόγραμμα 80 - 100 εκατομμυρίων για φρεγάτες κλπ.
Ψέμα πέμτο: Οι μισθοί των νοσηλευτών είναι ψηλοί. Είναι βολεμένοι και έρχονται σε εποχή κρίσης, να ζητήσουν αναβάθμιση.
Η αλήθεια: Η συντριπτική πλειοψηφία των νοσηλευτών παίρνει γύρο στα 1000 ευρώ αφού ο μισθός πρόσληψης είναι 907 ευρώ. Μετά από δέκα χρόνια υπηρεσίας έφταναν τα 1200 ενώ ελάχιστοι παίρνουν πάνω από 2000 και αυτοί μετά από πολλά χρόνια υπηρεσίας και κυρίως όσοι έχουν διοικητικές θέσεις. Φυσικά τώρα έχουν παγοποιηθεί και κανείς δεν παίρνει καμιά αυξηση.
Όσα και να παίρνουν όμως είναι λίγα σε αντιστάθμισμα με αυτό που κάνουν. Βρίσκονται δίπλα μας από την ώρα που γεννιόμαστε ως την ώρα που θα πεθάνουμε, 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο αγόγγυστα και έτοιμοι να μας προσφέρουν περίθαλψη, φροντίδα, κατανόηση, παρηγοριά. Σε συνθήκες που μπορεί να βλάψουν τους ίδιους, ραδιενέργεια, τοξικά υλικά, μικρόβια και πολλά άλλα. Στερούνται την οικογένεια τους και τους στερείται η οικογένεια τους.
Τώρα που μας χρειάστηκαν και αυτοί μια φορά θα τους αφήσουμε μόνους τους; Με αυτό τον τρόπο θα τους πούμε ευχαριστώ; Η κυβέρνηση και οι εργοδότες μας αυτό κάνουν. Είναι ανάλγητοι και απαράδεκτοι. Θα συμπορευτούμε και μείς μαζί τους;
Όχι βέβαια. Εμείς θα συνταχθούμε με τον τίμιο και δίκαιο αγώνα των νοσηλευτών και θα βάλουμε ο καθένας το λιθαράκι του για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη.