Μετά από τεσσεράμισι χρόνια διακοπής η Εργατική Δημοκρατία κυκλοφορεί ξανά με το γνωστό μικρό σχήμα που είχε κυκλοφορήσει τα τελευταία φύλλα της. Το γιατί διέκοψε την κυκλοφορία της δεν θα το αναλύσουμε σε αυτό το μικρό σημείωμα.
Εκείνο που θέλουμε να επισημάνουμε είναι ότι σήμερα νοιώθουμε ότι μπορούμε και πρέπει να ξαναεκδόσουμε την Εργατική Δημοκρατία. Νοιώθουμε ότι πρέπει να ακουστεί ξανά δυνατά η φωνή της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Η φωνή που δίνει με συνέπεια την κόντρα με τον ρατσισμό, που παλεύει ενάντια στη φασιστική απειλή και που έχει σαν λάβαρο της τον διεθνισμό και την ταξική ενότητα των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, των Ελλήνων και Τούρκων εργαζομένων. Η φωνή που αντιτάχθηκε με συνέπεια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στην προσπάθεια των διάφορων μεγάλων δυνάμεων αλλά και των μικρότερων συνεταίρων τους να χρησιμοποιήσουν το νησί μας σαν ορμητήριο ενάντια στους λαούς της περιοχής. Η φωνή που βρισκόταν πάντα στο πλευρό των εργαζομένων, στους αγώνες τους, τις απεργίες, τις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια τους. Η φωνή που παλεύει για ίσα δικαιώματα για όλους ανεξάρτητα από το χρώμα, το φύλο, την ηλικία, την σωματική αρτιμέλεια ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό του κάθε ενός.
Σήμερα χιλιάδες άτομα κυρίως στο χώρο της αριστεράς αναζητούν απαντήσεις για το πώς φτάσαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση που με εξαίρεση τους νεκρούς είναι χειρότερη από το 74. Πως φτάσαμε 40 χρόνια μετά το πραξικόπημα και τον πόλεμο να βιώνουμε αυτή τη τραγωδία ενώ η παλιά δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί και την ίδια στιγμή οι ηγεσίες των δύο πλευρών, πολιτειακές και πολιτικές παίζουν το παιχνίδι της επίρρηψης ευθυνών και δεν δείχνουν καμιά διάθεση για υποχωρήσεις για να καταλήξουν σε μια κοινά αποδεκτή διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος που να δημιουργεί τις προϋποθέσεις, για ειρήνη, δημοκρατία, συνεργασία και αμοιβαίο σεβασμό. Ένας κόσμος που ψάχνει απαντήσεις για το πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από τη Τρόικα και τα μνημόνια, πως θα σταματήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις, πως θα ξανακερδίσουμε αυτά που μας άρπαξαν οι τραπεζίτες και η κυβέρνηση που τους στηρίζει.
Πολύ από αυτό τον κόσμο τον συναντήσαμε στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία της Δικοινοτικής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συνεργασίας, τον συναντήσαμε στη μεγαλειώδη κοινή πρωτομαγιά ε/κ και τ/κ μετά από 57 χρόνια, τον συναντήσαμε στην εντυπωσιακή πορεία περηφάνιας, στην μεγάλη αντιφασιστική κινητοποίηση στις 22 του Μάρτη και τις άλλες αντιφασιστικές εκδηλώσεις που την ακολούθησαν, την προβολή της ταινίας του Άρη Χατζηστεφάνου «Φασισμός ΑΕ» και την συζήτηση που ακολούθησε ένα μήνα μετά με την παρουσία του συγγραφέα και του συντονιστή της ΚΕΡΦΑ στην Ελλάδα Πέτρου Κωνσταντίνου. Σε αυτό τον κόσμο απευθύνεται η Εργατική Δημοκρατία και μαζί με αυτό τον κόσμο θέλουμε να κτίσουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά που σήμερα είναι τόσο απαραίτητη αλλά και για πρώτη φορά τόσο εφικτή.