Η Εργατική Δημοκρατία υποστηρίζει:

ΨΗΦΟ ΣΤΟΝ ΜΑΛΑ

… αλλά η ψήφος δεν αρκεί χρειάζεται σοσιαλιστική οργάνωση και προοπτική

Οι προεδρικές εκλογές του 2018 γίνονται μέσα σε ένα κλίμα έντονης πολιτικής και ταξικής πόλωσης.

Η κυβέρνηση Αναστασιάδη που ξεκίνησε σαν ανέκδοτο με τα «δεσμεύομαι» και τους συμπεθέρους έχει μετατραπεί σε μια τραγωδία για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους νεολαίους. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο εξαφάνισε εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα που κερδίθηκαν με αγώνες και θυσίες δεκαετιών. Διέλυσε τον τομέα της δημόσιας υγείας, όσο κράτος πρόνοιας υπήρχε, οδήγησε στην ανεργία και τη μετανάστευση χιλιάδες νέους και στη φτώχια χιλιάδες συνταξιούχους. Στο Κυπριακό φόρεσε τη φουστανέλα και πέταξε στα σκουπίδια την προοπτική για μια κοινά αποδεκτή διευθέτηση του Κυπριακού με στόχο την επανένωση και την ειρήνη στο νησί. Σήμερα ζητά τη ψήφο μας για να ολοκληρώσει αυτό το έργο.

Δίπλα από αυτόν ο Νικόλας Παπαδόπουλος που ηγείται μιας συμμαχίας από εθνικιστές απορριπτικούς και φασίστες που δεν δέχονται κανένα συμβιβασμό με τους τουρκοκύπριους και απορρίπτουν τον οποιοδήποτε συνεταιρισμό και συνεργασία μαζί τους και προτιμούν ένα καθαρό ελληνοκυπριακό κράτος έστω και αν αυτό θα είναι στη μισή Κύπρο και θα συντηρεί την αντιπαράθεση και τον εθνικό ανταγωνισμό και θα αποτελεί διαρκή απειλή για την ειρήνη στην περιοχή.

Αυτές οι πολιτικές του Αναστασιάδη, του Παπαδόπουλλου αλλά και του Λιλλήκα είναι που άνοιξαν το δρόμο στους φασίστες του ΕΛΑΜ, το παράρτημα της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στην Κύπρο, για να δυναμώσουν και να διεκδικούν σήμερα ένα σημαντικό ποσοστό ψήφων. Η ενίσχυση αυτών των πολιτικών θα αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τους φασίστες.

Από την άλλη βρίσκονται αυτοί που θέλουν τη συμφιλίωση με τους τουρκοκύπριους, που θέλουν μια συμβιβαστική διευθέτηση και ειρηνική συνύπαρξη των δύο κοινοτήτων. Αυτοί που μιλούν για την παιδεία της ειρήνης και της επανένωσης, για τον διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος. Μπροστά σε αυτή την πόλωση δεν πρέπει να έχουμε κανένα δισταγμό, ψηφίζουμε Μαλά και μπαίνουμε στη μάχη με όλες μας τις δυνάμεις για τη νίκη στις εκλογές. Ψηφίζουμε μαζί με τις χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους που βρεθήκαμε την προηγούμενη περίοδο στις εκδηλώσεις επαναπροσέγγισης, στις απεργίες και τα συλλαλητήρια ενάντια στα μνημόνια, για να δώσουμε ένα τέλος στην κυβέρνηση της λιτότητας, του εθνικισμού και του ρατσισμού.

Δεν περιμένουμε από τον Μαλά ότι θα μας εξασφαλίσει μια δίκαιη κοινωνία όπως μας υπόσχεται. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα στο καπιταλισμό αφού αυτός που πραγματικά κυβερνά είναι το κεφάλαιο, οι τραπεζίτες και οι μεγαλοκαρχαρίες της αγοράς. Γι αυτό λέμε ότι η ψήφος δεν αρκεί, αλλά χρειάζεται σοσιαλιστική οργάνωση και προοπτική. Χρειάζεται μια άλλη αριστερά, της ανατροπής και του διεθνισμού, και αυτή παλεύουμε να κτίσουμε. Μια νίκη του Μαλά θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση στη νεολαία και τους εργαζόμενους και μπορεί να συμβάλει σε αυτή την προοπτική. Από μόνη της όμως η νίκη του Μαλά δεν αποτελεί εγγύηση ούτε ότι θα υπάρξει μια δημοκρατική, ειρηνική και κοινά αποδεκτή διευθέτηση του Κυπριακού, ούτε είναι αρκετή για να σταματήσει τους φασίστες. Χρειάζεται να κτίσουμε ένα μαζικό αντιφασιστικό κίνημα που να είναι κομμάτι ενός δικοινοτικού κινήματος ενάντια στον εθνικισμό και τον πόλεμο, για επανένωση και ειρήνη. Η ψήφος στο Μαλά την Κυριακή 28 Γενάρη και 4 Φλεβάρη, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Λευκωσία 18 Γενάρη 2018