Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις τη CYTA συναντήθηκαν με το ΕΛΑΜ για να κουβεντιάσουν μαζί τους για το θέμα του εκσυγχρονισμού του οργανισμού. Ήταν μια απαράδεκτη κίνηση από την πλευρά των συνδικάτων που δίνει τη δυνατότητα στους ναζί της Χρυσής Αυγής Κύπρου, γιατί αυτό είναι το ΕΛΑΜ, να το παίζουν καθώς πρέπει κόμμα.

Τέτοιες κινήσεις κτίζουν την εικόνα των «καλών παιδιών» όπως τους χαρακτήρισε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος. Ο Αρχιεπίσκοπος που ποτέ δεν σταμάτησε να καταφέρεται ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, ενάντια στους Τουρκοκύπριους, ενάντια στα ΛΟΑΤ άτομα. Αυτός που ταυτίζεται σε όλο το ρατσιστικό μίσος μαζί με τους φασίστες αλλά και που πάντα μιλά με τον πιο απαξιωτικό τρόπο για τους τεμπέληδες και τούς αχαμάκηδες του δημόσιου και του ημικρατικού τομέα.

Η δικαιολογία ότι αυτό επιβάλλετε από το πρωτόκολλο αφού θα έπρεπε να δουν όλα τα κόμματα δεν στέκει. Το ΕΛΑΜ δεν είναι ένα συνιθισμένο κόμμα, είναι μια ναζιστική συμμορία, είναι μια εγκληματική οργάνωση όπως η μητρική τους οργάνωση, η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα η οποία βρίσκεται ενώπιον της δικαιοσύνης σαν εγκληματική οργάνωση. Αυτό φαίνεται και από τις σχέσεις τους με τις ναζιστικές οργανώσεις του εξωτερικού αλλά και από τις φωτογραφίες που οι ίδιοι δημοσίευσαν κατά περιόδους με τους ναζιστικούς χαιρετισμούς και τα ναζιστικά σύμβολα. Είναι θιασώτες και υποστηριχτές του Χίτλερ και του Ρουντολ Ες.

Ούτε φυσικά το ΕΛΑΜ βρίσκεται στο χώρο της αντιπολίτευσης παρά την αντικαπιταλιστική ρητορική που αναπτύσσει. Είναι κομμάτι του συστήματος και στήριγμα του κεφαλαίου. Για την ακρίβεια είναι οι εφεδρίες του κεφαλαίου που θα χρησιμοποιήσει για να τσακίσει την εργατική τάξη και τις οργανώσεις της όταν θα έχουν εξαντληθεί όλα τα άλλα μέσα.

Καμιά υποτίμηση της φασιστικής απειλής δεν πρέπει να υπάρχει και καμιά νομιμοποίηση τους επειδή μπήκαν στην Βουλή. Και ο Χίτλερ μέσα από εκλογές ανάλαβε τη εξουσία. Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί τα ναζιστικά εγκλήματα. Το 1933 μόλις ανέλαβε την εξουσία, διέλυσε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα κόμματα και επέβαλε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς τρόμου και διωγμών για όσους αμφισβητούσαν τους ναζί. Αν τότε δεν ήξεραν και υποτίμησαν την φασιστική απειλή, και δεν μπόρεσαν να κτίσουν το ενιαίο μέτωπο που θα μπορούσε να τσακίσει τους ναζί σήμερα δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό. Σήμερα είναι σε όλους γνωστά τα εγκλήματα των ναζί και οι τραγικές συνέπειες τους. Δεν χρειάζεται να πάει κανείς πολύ μακριά για να δει ότι οι νοσταλγοί του ολοκαυτώματος και οι απολογητές του Χίτλερ συνεχίζουν στην ίδια κατεύθυνση. Οι επιθέσεις σε τουρκοκύπριους στα φώτα του ΑΠΟΕΛ συνεχίζονται, οι επιθέσεις σε μετανάστες συνεχίζονται. Ακόμα και σε παιδιά προσφύγων μέσα στα σχολεία έχουν επιτεθεί.

Την ώρα λοιπόν που συμβαίνουν όλα αυτά οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν έχουν κανένα δικαιολογητικό για τη συνάντηση μαζί με το ΕΛΑΜ. Ιδιαίτερα η ΣΗΔΗΚΕΚ – ΠΕΟ η οποία θα έπρεπε όχι μόνο να μη παραστεί η ίδια αλλά να καταγγείλει την στάση των δεξιών συνδικαλιστικών οργανώσεων . Πώς μπορεί η ΠΕΟ να οργανώνει συναντήσεις με Τουρκοκύπριους και να συμμετέχει σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις και πορείες και την ίδια ώρα να συναντιέται μαζί με ένα ναζιστικό κόμμα. Θα πρέπει να αποφασίσει η ΠΕΟ αν θέλει να κτίσει μαζί με άλλες δυνάμεις ένα αντιφασιστικό μέτωπο πάλης ενάντια στον ρατσισμό και την φασιστική απειλή ή αν θα συναλλάσετε με τους φασίστες. Αυτά τα δυο δεν πάνε μαζί.