ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

Share it now!

Παρέμβαση που έκανε ο σ. Ντίνος Αγιομαμίτης εκ μέρους της Εργατικής Δημοκρατίας στη συζήτηση «Ο ιμπεριαλισμός σήμερα και η Ελληνοτουρκική κρίση» στα πλαίσια της ημερίδας, «Παλεύουμε για το Σοσιαλισμο» που οργάνωσε το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα στην Αθήνα την Κυριακή 8 Νοεμβρίου.

Το σημερινό πρωτοσέλιδο του Πολίτη, της δεύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας στη Κυπριακή Δημοκρατία και το μεγάλο μέρος των άλλων σελίδων του ασχολούνται με τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και το Κυπριακό. Αποκαλύπτει μάλιστα ότι στο περιθώριο της διάσκεψης στο Κράν Μοντανά που έγινε τον Ιούλιο του 2017 ο Αναστασιάδης προσέγγισε τον Τσαβούσογλου και του είπε ότι χάνουμε τον χρόνο μας συζητώντας για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και ότι έπρεπε να αναζητηθούν άλλες λύσεις. Ο Αναστασιάδης ζήτησε πίστωση χρόνου να περάσουν οι προεδρικές εκλογές που ήταν τον Φλεβάρη του 2018. Η Τουρκία σύμφωνα με το δημοσίευμα του την έδωσε, απέχοντας από τις συνήθεις προκλήσεις, ενώ ο Αναστασιάδης προσπαθούσε στο παρασκήνιο να εξασφαλίσει λύση δύο κρατών.

Εκείνη την περίοδο ήταν που είπε απευθυνόμενος στους τουρκοκύπριους το περίφημο πάρτε τη δική σας ΑΟΖ στο βορρά και αφήστε τη δική μας ήσυχη, αναγνωρίζοντας για πρώτη φορά κρατική υπόσταση στο τουρκοκυπριακό κράτος που να δικαιούται και δική του ΑΟΖ. Βέβαια μετά τα μάσησε και το επίσημο αφήγημα ήταν ότι οι συνομιλίες κατέρρευσαν εξαιτίας της τουρκικής αδιαλλαξίας. Βέβαια πολλοί ξέρουν ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Για αυτό εξάλλου και επιστράτευσε τον πρώην υπουργό εξωτερικών τον Κοτζιά ο οποίος σε συνέντευξη του σε κυπριακό κανάλι προσπάθησε να ξεπλύνει τον Αναστασιάδη και να στηρίξει το αφήγημα του. Το μόνο που κατάφερε ήταν να γελοιοποιηθεί και στην ουσία να επιβεβαιώσει ότι ήταν ο Αναστασιάδης που έφυγε από τις συνομιλίες.

Παρά τις προσπάθειες του εκείνη την περίοδο δεν κατάφερε να πείσει για την ανάγκη λύσης δύο κρατών γιατί ακόμη και αυτοί που το θέλουν δεν τολμούν να το στηρίξουν ανοικτά. Αυτό έφερε ξανά τα πράγματα σε πορεία αντιπαράθεσης με την Τουρκία την οποία προσπαθεί να αποκλείσει από τις εξελίξεις στην περιοχή. Μαζί με τον Μητσοτάκη συμμετέχει και οξύνει τους ανταγωνισμούς για τον έλεγχο του πετρελαίου, του φυσικού αέριου και των αγωγών κτίζοντας συμμαχίες με τα πιο αυταρχικά και δολοφονικά καθεστώτα της περιοχής όπως τον Σίσυ, τον Νετανιάχου, τον Εμίρη του Κουβέτι, το Βασιλιά της Ιορδανίας και βάλε.

Έχει διαγράψει την επαναπροσέγγιση και τη συνεργασία με τους τουρκοκύπριους και έγινε ο νεκροθάφτης της επανένωσης για να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα και μια κλίκας γύρω από τον ίδιο και το περιβάλλον του.

Μας έκανε «συμπατριώτες» με την αφρόκρεμα των διεθνών απατεώνων, και φοροφυγάδων παραχωρώντας τους την κυπριακή - ευρωπαϊκή υπηκοότητα και μας υπόσχεται ότι θα πατάξει τη διαφθορά. Την ώρα που τον κράζουν όλοι αυτός εμφανίζεται με το φωτοστέφανο του άμωμου. Θα σας δώσω μόνο ένα παράδειγμα από την εμπλοκή του στη διαφθορά: Tο δικηγορικό του γραφείο είναι οικογενειακή επιχείρηση. Το γραφείο Αναστασιάδη διεκπεραίωσε μεγάλο αριθμό διαβατηρίων. Δηλαδή η οικογενειακή επιχείρηση υποβάλλει αίτημα για έκδοση διαβατηρίου, με το αζημίωτο φυσικά αφού θα συνοδεύεται με την αγορά διαμερίσματος στους πύργους που κτίζει ο γαμπρός του Αναστασιάδη και την απόφαση για έκδοση του διαβατηρίου θα την πάρει το υπουργικό συμβούλιο στο οποίο προεδρεύει ο Αναστασιάδης. Ο ορισμός του σκανδάλου και της διαφθοράς.

Δέν υπάρχουν μέσες λύσεις. Τα σκάνδαλα και η διαφθορά, είναι συνυφασμένα με ένα σύστημα που στην καρδιά του έχει το κέρδος και την εκμετάλλευση. Δεν έχει να κάνει με πρόσωπα και λάθος επιλογές. Έχει να κάνει με το σύστημα της απληστίας και του ανταγωνισμού που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ανθρώπινες ζωές. Με το σύστημα που θεοποιεί την εκμετάλλευση και τον πλουτισμό. Που χρησιμοποιεί τη διαφορετικότητα για να χωρίζει το κόσμο και να τον κρατά υπόδουλο. Όλα αυτά δεν διορθώνονται, δεν μπορούμε να έχουμε δικαιοσύνη, δημοκρατία και σεβασμό στη διαφορετικότητα μέσα στο καπιταλισμό. Χρειάζεται να τον ανατρέψουμε.

Ο καπιταλισμός δεν είναι απρόσωπος. Έχει και τους εκπροσώπους του και τους εκφραστές του. Ο Αναστασιάδης είναι αυτή ακριβώς η προσωποποίηση του. Οι πολιτικές του τα τελευταία 7 χρόνια που κυβερνά το επιβεβαιώνουν με το πιο δραματικό τρόπο. Είναι η χειρότερη διακυβέρνηση από καταβολής Κυπριακής Δημοκρατίας για τους απλούς ανθρώπους. Είναι η πιο διεφθαρμένη και επικίνδυνη διακυβέρνηση από την εποχή του πραξικοπήματος. Παίζει παιχνίδια με τη φωτιά και συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς σε μια περιοχή που κυριολεχτικά είναι η πιο καυτή περιοχή του πλανήτη αυτή τη στιγμή.

Χρειάζεται να φύγει τώρα.

Είναι αυτό μια ρεαλιστική προοπτική σήμερα. Είναι.

Έχουμε πολλά χρόνια να ζήσουμε ένα τέτοιο έντονο αντικυβερνητικό κλίμα και ένα τέτοιο κύμα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων:

  • Μετά τη καταδίκη της Χρυσής Αυγής είχαμε μια σειρά από διαδηλώσεις με αίτημα να διερευνηθεί και το ΕΛΑΜ, η Χρυσή Αυγή της Κύπρου.
  • Μετά την αποκάλυψη των σκανδάλων είχαμε αλλεπάλληλες διαδηλώσεις. Μαζικές με μεγάλη συμμετοχή νεολαίας.

Ηταν δυστυχώς Ασυντόνιστες με πολιτικά συγχυσμένα αιτήματα και χωρίς ξεκάθαρους στόχους. Το ΑΚΕΛ δεν θέλει να μπεί μπροστά παρά το ότι χτές οργάνωσε μια μεγάλη διαδήλωση έξω από το προεδρικό, για δύο λόγους:

  • Εχει και το ίδιο το μερίδιο των ευθυνών του, όχι μόνο γιατί πιάστηκε με το δάκτυλο στο μέλι βουλευτής και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του αλλά έχασε από καιρό το τεκμήριο της ηθικής καθαρότητας και με προηγούμενα σκάνδαλα.
  • Φοβάται ότι αυτές οι κινητοποιήσεις μπορούν να εξελιχτούν σε ένα κίνημα που δεν θα μπορεί να το ελέγξει. Η αντίδραση από τα κάτω είναι πρωτοφανής.

Το κίνημα παρ όλα αυτά είναι εκεί. Το ίδιο θα είμαστε και εμείς εκεί, να προβάλουμε τις ιδέες μας και να συνδέσουμε τη πάλη μας με την προοπτική της ανατροπής, ξεκινώντας από την ανατροπή της κυβέρνησης Αναστασιάδη.

Τα ίδια φαινόμενα και μάλιστα πολύ πιο έντονα βλέπουμε και στην άλλη πλευρά με τους Τουρκοκύπριους. Μπορεί να κέρδισε ο Τατάρ τις έκλογές αλλά όλοι ξέρουμε πως τις κέρδισε, τι νοθεία έγινε και τι παρεμβάσεις από το κόμμα του Ερτογάν. Παρ όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι μαύρα.

  • Υπάρχει ένα 48% ψήφισε τον Ακιτζί που σε αυτές τις εκλογές τάχθηκε ανοιχτά ενάντια στις επιλογές του Ερτογάν, και στο κυπριακό και στη προσπάθεια του να ελέγξει πλήρως, τόσο πολιτικά αλλά και κοινωνικά την τουρκοκυπριακή κοινότητα.
  • Ήδη έχουμε δει πολύ σημαντικές κινητοποιήσεις με βασικό αίτημα «Αγκυρα κάτω τα χέρια σου από το σβέρκο μας», και άλλα παρόμοια. Τα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι στη πρώτη γραμμή και οργανώνονται και συντονίζονται για να δώσουν τις επόμενες μάχες. Ο πρόεδρος του συνδικάτου των τουρκοκυπρίων δασκάλων κατάγγειλε τον Τατάρ για οικονομικά σκάνδαλα και για οπαδό της διχοτόμησης και ο Τατάρ τον απειλεί με διώξεις. Οσο και αν έχει τη στήριξη του Ερτογάν ο Τατάρ δεν θα είναι καθόλου εύκολο να ελέγξει αυτό το κίνημα και να επιβάλει τις πολιτικές του.

Η μάχη θα δοθεί και στις δυο πλευρές. Έχουμε τις εμπειρίες και τα κανάλια επικοινωνίας όσο και αν έκλεισαν το οδοφράγματα και θα τις δώσουμε μαζί ενάντια στη διαφθορά, ενάντια στον εθνικισμό και την απειλή του πολέμου για μια καλύτερη κοινωνία, το σοσιαλισμό.