Αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του Γιώργου Πίττα από την Εργατική Αλληλεγγύη, την εφημερίδα του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος στην Ελλάδα, (αδελφή οργάνωση της Εργατικής Δημοκρατίας), σχετικά με την αντιμετώπιση των προσφύγων από την Ε.Ε. Γράφτηκε για την Ελλάδα αλλά τα στοιχεία και οι αριθμοί που αναφέρει αλλά και τα ίδια τα επιχειρήματα ταιριάζουν απόλυτα και για την Κύπρο.
Μια «δημοσιογράφος» της σκανδαλοθηρικής ρατσιστοφυλλάδας SUN στη Βρετανία έγραψε για τα πρόσφατα ναυάγια στη Μεσόγειο:
“Πλοιάρια διάσωσης; Θα χρησιμοποιούσα κανονιοφόρους για να σταματήσω τους μετανάστες. Μην ξεγελιέστε, αυτοί οι μετανάστες είναι σαν τις κατσαρίδες. Μπορεί να μοιάζουν κάπως με καμπάνια του Μπομπ Γκέλντοφ για την Αιθιοπία εν έτει 1984, όμως είναι φτιαγμένοι έτσι που να επιβιώνουν και από πυρηνική έκρηξη». Στην Ελλάδα η φασιστοφυλλάδα Μακελειό του Σ. Χίου κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο «πετάξτε τους στη θάλασσα, γιατί θα μας φάνε ζωντανούς».
Αυτού του τύπου οι ανοιχτά κτηνώδεις ρατσιστικές επιθέσεις δεν αποτελούν απλά υπερβολές κάποιων «ακραίων». Ωριμάζουν πάνω σε ένα ρατσιστικό περιβάλλον που αντιμετωπίζει τη ζωή των προσφύγων και των μεταναστών σαν υποδεέστερη των κατοίκων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή των ΗΠΑ.
Πριν ονομάσουν τους πρόσφυγες «κατσαρίδες» οι φασίστες, έχουν προηγηθεί πρωθυπουργοί και υπουργοί όπως ο Λοβέρδος που τους χαρακτήριζε «υγειονομική βόμβα», όπως ο Σαμαράς που τους χαρακτήριζε «μάστιγα». Ακόμα και ο νυν υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς έκανε λόγο για «εκατομμύρια μετανάστες και χιλιάδες τζιχαντιστές που θα έρθουν στην Ευρώπη αν καταρρεύσει οικονομικά η Ελλάδα».
Και δεν μένουν φυσικά στα λόγια. 22.000 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους στα σύνορα της ΕΕ από τη μέρα που γιορτάσαμε το «Μιλένιουμ» μπαίνοντας στον 21ο αιώνα. Δεκάδες χιλιάδες σαπίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες με μόνη εναλλακτική την απέλαση. Αυτοί που κυκλοφορούν ελεύθεροι, ζούνε σε ένα καθεστώς ημιπαρανομίας υπό τη μόνιμη απειλή, εκβιασμό και εκμετάλλευση πρώτα-πρώτα της αστυνομίας, και μετά διαφόρων κυκλωμάτων και εργοδοτών.
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός του 21ου αιώνα έχει μετατρέψει το πανάρχαιο δικαίωμα των ανθρώπων να μετακινούνται σε «έγκλημα», όχι βέβαια όλων των ανθρώπων, καθώς επιχειρηματίες και τουρίστες από τη Δύση μπορούν να πηγαίνουν ελεύθερα σχεδόν σε όλη την Ασία και την Αφρική.
Ο καπιταλισμός που στα χρηματιστήρια κάθε μέρα «γιορτάζει» τη μετακίνηση κεφαλαίων, αρνείται στην πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη να κάνει το ίδιο. Οι ΗΠΑ και οι χώρες της ΕΕ που δεν έχουν αφήσει γωνιά του πλανήτη που να μην έχουν κάνει στρατιωτική επέμβαση, έχουν βάλει στο στόχαστρο τους πρόσφυγες που οι ίδιες δημιούργησαν. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, ο αριθμός των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των εσωτερικά εκτοπισμένων σε όλο τον κόσμο ήταν 51,2 εκατομμύρια, ο μεγαλύτερος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο κόσμος δεν εγκαταλείπει για την πλάκα τις εστίες του. Η πρώτη προφανής απάντηση στους ισχυρούς του πλανήτη που «ανησυχούν» για τη μετανάστευση είναι: σταματήστε να σπέρνετε πολέμους και φτώχεια. Αλλά μέχρι να γίνει αυτό;
Καταστροφή
Πρέπει να είναι κανείς όχι μόνο κτήνος, αλλά και πολύ ηλίθιος για να μη βλέπει ότι στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο γείτονας, αύριο, χθες βρισκόταν ο ίδιος. Ότι ένας σεισμός 7,8 ρίχτερ, όπως ο πρόσφατος στο Νεπάλ, μπορεί ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσει μια τεράστια καταστροφή στη χτυπημένη από την κρίση ελληνική κοινωνία. Να ξεχνάει τις ευρωπαϊκές κανονιοφόρους που παρακολουθούσαν τη Σμύρνη να καίγεται και τους πρόσφυγες να πνίγονται στην προκυμαία. Να ξεχνάει τα εκατομμύρια των προσφύγων που δημιούργησε μέσα στην ίδια την Ευρώπη ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, μόλις δύο γενιές πίσω. Να ξεχνάει ότι εκατομμύρια Έλληνες, πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού της, ζουν και εργάζονται σαν μετανάστες σήμερα εκτός Ελλάδας, στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Γερμανία, τη Νότιο Αφρική, τη Βρετανία.
Στην πραγματικότητα οι χώρες της ΕΕ έχουν ανάγκη τους πρόσφυγες που τρέχουν να γλυτώσουν τη ζωή τους. Εχουν ανάγκη και τους μετανάστες που, όπως οι παππούδες μας, αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Με δεδομένο ότι ο πληθυσμός των χωρών της Ευρώπης και των χωρών της ΕΕ μαζί ξεπερνάει τα 800 εκατομμύρια και 50 εκατομμύρια ακόμα να έρθουν θα σημάνουν απλά μια –καλοδεχούμενη- αύξηση περίπου 15% στον πληθυσμό.
Σύμφωνα με την Eurostat καθώς συνταξιοδοτείται, η μεταπολεμική γενιά των baby boomers, η αναλογία των ατόμων άνω των 65 ετών ως προς τον εργαζόμενο πληθυσμό θα αυξηθεί δραματικά, ενώ ο αριθμός των κάτω των 15 ετών θα μειωθεί κατά σχεδόν 15% ως το 2060. Η Ελλάδα, η πιο αραιοκατοικημένη στο σύνολο των 27 χωρών της ΕΕ, δεν αποτελεί εξαίρεση.
Είναι μια χώρα που συστηματικά γερνάει. Το 2060 ο ενεργός πληθυσμός ηλικίας 15-64 ετών στην Ελλάδα θα υποχωρήσει στο 54% του πληθυσμού. Και θα ήταν πολύ πιο κάτω αν όλα τα τελευταία χρόνια, η είσοδος των μεταναστών δεν είχε βοηθήσει στην αντιστροφή αυτής της τάσης. Τα 200.000 παιδιά δεύτερης γενιάς είναι η ζωντανή απόδειξη, το ίδιο και οι αυλές των σχολείων του κέντρου της Αθήνας και των χωριών. Χρειαζόμαστε ενέσεις πληθυσμού και δη πληθυσμού που να εργάζεται, να παράγει, να εξασφαλίζει τις συντάξεις.
Γιατί σε αντίθεση με την ρατσιστική προπαγάνδα, οι μετανάστες παράγουν πλούτο, και μάλιστα μεγάλο, στις χώρες που πάνε - αλλιώς πιο πλούσια χώρα του πλανήτη θα ήταν το Μπαγκλαντές και πιο φτωχές οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Γερμανία. Μήπως καταστράφηκε η ελληνική οικονομία από την μαζική είσοδο των Αλβανών και ανατολικοευρωπαίων μεταναστών τη δεκαετία του ’90;
Όχι βέβαια. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες παράγουν πλούτο, οικονομικό, πολιτιστικό, (και κινηματικό όπως έδειξε ο αγώνας των εργατών γης της Μανωλάδας). Και αυτό που τους ενώνει με τον ντόπιο πληθυσμό είναι το ποιος και με τι όρους καρπώνεται αυτόν τον πλούτο. Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την κοινή αυτή «μοίρα» από το γεγονός ότι τα μαύρα μεροκάματα και η ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών τις προηγούμενες δεκαετίες, είναι σήμερα κοινό βίωμα για μεγάλο μέρος ολόκληρης της εργατικής τάξης.
Κέρδη
Το βασικό ερώτημα του «πόσοι χωράμε» λογοδοτεί στην συστηματική προσπάθεια αυτών που καρπώνονται όλα τα κέρδη από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, να φορτώσουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες με στόχο να διασπάσουν την ενότητα της εργατικής τάξης. Οι καπιταλιστές έχουν ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό και την είχαν πάντα και παντού: Χωράνε όσοι θέλουμε, για όσο θέλουμε και όποτε θέλουμε.
Χιλιάδες μετανάστες κρίνονται σήμερα ανεπιθύμητοι και “περισσεύουν”. Όμως δεν είναι οι μόνοι. Ανεπιθύμητοι κρίνονται οι ντόπιοι νέοι και νέες, που αρχίζουν να μεταναστεύουν από την Ελλάδα προς το εξωτερικό. Οι ηλικιωμένοι μετατρέπονται σε “βάρος”. Οι γυναίκες και αυτές “περισσεύουν”. Η ανέχεια και το αβέβαιο μέλλον κάνει τους ανθρώπους να μην γεννάνε, στην Ελλάδα των μνημονίων δεν χωράνε ούτε τα παιδιά.
Οταν μας λένε λοιπόν ότι δεν χωράνε άλλοι μετανάστες, στην ουσία λένε ότι δεν χωράει κανείς. Και γι' αυτό η δική μας απάντηση είναι ότι χωράμε όλοι. Απαιτούμε ρητά και καθαρά να ανοίξουν τα σύνορα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες και να κλείσουν για τους Ντάισνεμπλουμ και τους Αναστασιάδηδες, που κάθε λίγο περνάνε τα σύνορα της Ελβετίας με βαλίτσες γεμάτες ευρώ. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες, χαρτιά στους μετανάστες, ιθαγένεια στα παιδιά.
Υποστηρίζουμε ότι η διέξοδος για ντόπιους και μετανάστες είναι η ακύρωσή των μνημονίων, η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από την ΕΕ και τις νεοφιλελεύθερες και ρατσιστικές επιταγές της: μειώστε το προσωπικό, μειώστε τους μισθούς και τις συντάξεις, μειώστε τις κοινωνικές δαπάνες, φάτε αέρα κοπανιστό και στο τέλος φάτε και ο ένας τον άλλο.
Ο μόνος τρόπος για να βγούμε από αυτήν την τρέλα της απειλής της φτώχειας, του πολέμου, του ρατσισμού και πρόσφατα του φασισμού που γεννά η βαθιά κρίση του καπιταλισμού, είναι να αναποδογυρίσουμε αυτήν την πυραμίδα που στέκεται στη μύτη της και κινδυνεύει να μας πλακώσει όλους. Παλεύοντας όλοι μαζί για το χτίσιμο μιας άλλης κοινωνίας κάτω από τον έλεγχο των απλών ανθρώπων, που θα έχει ανάγκη όλα τα χέρια και όλα τα μυαλά, θα μπει φραγμός σε αυτήν την καταστροφή.
Κροκοδείλια δάκρυα
Περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι πνίγηκαν πριν από λίγες βδομάδες στη Μεσόγειο αναζητώντας καταφύγιο στην Ευρώπη. Οι ηγέτες της ΕΕ έχυσαν κροκοδείλια δάκρυα, και δεν ήταν η πρώτη φορά.
Στις 3 Οκτωβρίου του 2013, 366 μετανάστες είχαν πνιγεί σε ναυάγιο έξω από τη Λαμπεντούζα. Λίγες μέρες αργότερα, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτζ και άλλοι αξιωματούχοι της ΕΕ έγιναν δέκτες αποδοκιμασιών στην ίδια τη Λαμπεντούζα, ενώ όλη η Ιταλία και η Ευρώπη συγκλονιζόταν από την τραγωδία.
Αποτέλεσμα αυτής της τραγωδίας ήταν η εκκίνηση της επιχείρησης Mare Nostrum που αφορούσε την θάλασσα νότια της Ιταλίας, με κόστος 9,3 εκατομμύρια ευρώ το μήνα και διάρκεια ενός χρόνου. Περιλάμβανε ένα μεγάλο πλοίο περισυλλογής μεταναστών, 2 φρεγάτες, 10 περιπολικά, 3 αεροπλάνα εντοπισμού και έξι ελικόπτερα του Ιταλικού Ναυτικού.
Και μόνο η σύνθεση των πλεούμενων μαρτυρά ότι η επιχείρηση είχε εξίσου αποτρεπτικό με διασωστικό χαρακτήρα. Όμως ακόμα κι έτσι, η συγκεκριμένη επιχείρηση ενόχλησε αξιωματούχους της ΕΕ, οι οποίοι έβαλαν πίεση να τερματιστεί γιατί έστελνε «λάθος μήνυμα» στους πρόσφυγες. Τερματίστηκε, τον Οκτώβρη του 2014, οπότε η διάσωση πέρασε αποκλειστικά στην επιχείρηση «Τρίτων» που εφαρμόζει η Φρόντεξ και περιπολεί μόνο σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από τα ιταλικά σύνορα.
Δραματική αύξηση πνιγμών
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, στη διάρκεια του 2014 λόγω της μεγάλης έκτασης που κάλυπτε το Μάρε Νόστρουμ, για κάθε 50 μετανάστες που έφταναν με τις βάρκες στην Κεντρική Μεσόγειο έχανε την ζωή του ένας. Η σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2015 είναι δραματική: 1 στους 23 – μια αύξηση δηλαδή πάνω από 100% παρόλο που ο συνολικός αριθμός των προσφύγων που επιχείρησαν να περάσουν ήταν ο ίδιος με το 2014. Μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2015 έχουν πνιγεί 53 φορές περισσότεροι πρόσφυγες απ’ όσους πνίγηκαν το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014.
Οι ευθύνες για τους χιλιάδες νεκρούς, άντρες, γυναίκες και παιδιά στη Μεσόγειο βαραίνουν τους ηγέτες της ΕΕ και τις κυβερνήσεις των χωρών που την απαρτίζουν. Βαραίνουν τον καθ’ ύλη αρμόδιο επίτροπο Μετανάστευσης της Κομισιόν Αβραμόπουλο ο οποίος σύμφωνα με το βιογραφικό του ανέλαβε και επισήμως καθήκοντα την 1η Νοεμβρίου 2014, δηλαδή μια μέρα μετά το σταμάτημα της επιχείρησης Μάρε Νόστρουμ στις 31 Οκτώβρη.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του επικεφαλής της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Β. Κοστέλ: «Ηταν μια προαναγγελθείσα τραγωδία. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είχε τέσσερις μήνες καιρό για να ξανασκεφθεί την προσέγγισή της, αλλά δεν το έκανε. Κανείς δεν απάντησε στις προτάσεις για επανέναρξη των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης».
Φυσικά το ρατσιστικό έγκλημα της Ευρώπης Φρούριο δεν έχει ηλικία 4 μήνες, αλλά δεκαετίες ολόκληρες, από τότε που το άνοιγμα των συνόρων εντός των χωρών της ΕΕ σήμανε το μονόπλευρο κλείσιμο των συνόρων από την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη. Η Διεθνής Αμνηστία υπολογίζει σε 22.000 τους πρόσφυγες και μετανάστες που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα σύνορα της ΕΕ από το 2000 και μετά.
Η μόνη πραγματική απάντηση σε αυτό το διαρκές ρατσιστικό έγκλημα δεν είναι τα επιχειρησιακά σχέδια είτε φύλαξης είτε διάσωσης της ΕΕ. Είναι η κατάργηση της Φρόντεξ, το άνοιγμα των συνόρων και η νόμιμη είσοδος των προσφύγων και των μεταναστών που τρέχουν να σώσουν τη ζωή τους ή ψάχνουν μια καλύτερη ζωή.
Σύνοδος ΕΕ: Φρόντεξ και ξανά Φρόντεξ
Ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών στη Μεσόγειο κράτησαν οι ηγέτες των χωρών της ΕΕ κατά την έναρξη της έκτακτης συνόδου κορυφής για το μεταναστευτικό.
Τέτοια υποκρισία μαζεμένη έχει να δει η ευρωπαϊκή ήπειρος από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τότε που οι αρχηγοί και μάλιστα των συμμαχικών χωρών, καμώνονταν ότι δεν είχαν ιδέα για το Ολοκαύτωμα, εναντίον των Εβραίων στις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες, στη λεγόμενη Festung Europa, ελληνιστί «Ευρώπη Φρούριο».
Οι ηγέτες της ΕΕ, έρχονται να προσθέσουν ακόμα μια «λαμπρή» σελίδα στην μακρά ιστορία της «πολιτισμένης Ευρώπης» που θα διδάσκεται στο μέλλον στα σχολεία, μετά τις σταυροφορίες, το δουλεμπόριο, την αποικιοκρατία και το Ολοκαύτωμα. Με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο χρησιμοποίησαν τους μαζικούς πνιγμούς στη Μεσόγειο για να προκαλέσουν μια Εκτακτη Σύνοδο, που θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερους νεκρούς στα σύνορα της νέας Ευρώπης-Φρούριο της ΕΕ.
Οι ηγέτες της ΕΕ αποφάσισαν να τριπλασιάσουν σε 9 εκατομμύρια ευρώ το μήνα τα λεφτά που δίνουν στις κατασταλτικές επιχειρήσεις που ήδη διεξάγoνται στη Μεσόγειο, με στόχο την αποτροπή των προσφύγων και των μεταναστών. Είναι τέτοιο το θράσος των ηγετών της ΕΕ που παρουσιάζουν σαν φιλικό προς τους πρόσφυγες μέτρο την πρωτοβουλία για επιχειρήσεις («με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο») καταστροφής των σκαφών που χρησιμοποιούν οι πρόσφυγες.
Βασανιστήρια
Για να τους «γλυτώσουν» υποτίθεται από τους «δουλέμπορους», οι ηγέτες της ΕΕ θα τους στερούν τον τελευταίο δρόμο διαφυγής από τον πόλεμο, την φτώχεια, τους δικτάτορες και τα «ισλαμικά κράτη» -που κατά περίπτωση οι ίδιοι δημιούργησαν! Μαντρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους οδηγώντας τους υποχρεωτικά στη σύλληψη, τα βασανιστήρια, την πείνα, τις φυσικές καταστροφές, το θάνατο - και το ονομάζουν αυτό βοήθεια!
Πολλοί δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν τους μαζικούς πνιγμούς για να εντείνουν ακόμα περισσότερο τις στρατιωτικές τους επεμβάσεις στην περιοχή. «Υπάρχουν σχέδια για στρατιωτική επέμβαση για την καταδίωξη των δουλεμπόρων και η Ρώμη είναι πρόθυμη ακόμα και να ηγηθεί μιας στρατιωτικής επέμβασης αν της ζητηθεί και αν διεξάγεται ως διεθνής αποστολή, με τη στήριξη του ΟΗΕ» δήλωσε με θράσος η Ιταλίδα υπουργός Αμυνας, Πινότι.
Σύμφωνα με τον Γκάρντιαν σε προσχέδιο απόφασης της συνόδου προβλέπονταν μόνο 5.000 θέσεις μετεγκατάστασης στην Ευρώπη για τους πρόσφυγες”! Ενώ για τους υπόλοιπους θα υπάρχει “νέο πρόγραμμα «ταχείας επανόδου» με περισσότερες πτήσεις προς τις χώρες προέλευσης το οποίο θα συντονίζει η Φρόντεξ, αλλά και περισσότερα στρατόπεδα.
Αυτό το πλαίσιο των μέτρων που αποφάσισαν οι χώρες της ΕΕ στη σύνοδο, έκανε ακόμα και τους αξιωματούχους του ΟΗΕ, που δεν φημίζονται για τα ανθρωπιστικά τους αντανακλαστικά, να ζητούν από την ΕΕ να δημιουργήσει έστω κάποια «νόμιμα κανάλια μετανάστευσης».
Προκαλεί ερωτήματα η θετική αποτίμηση αυτής της Συνόδου εκ μέρους της υφυπουργού μετανάστευσης, Τασίας Χριστοδουλοπούλου ότι «κερδίσαμε γενναία έκτακτη οικονομική χρηματοδότηση που αφορά όλες τις υπηρεσίες που εμπλέκονται με την έρευνα και τη διάσωση, την υποδοχή, το άσυλο και τη φιλοξενία».
Πρόκειται για αυταπάτες. Όσο διατεθειμένη είναι η ΕΕ να «βοηθήσει» την Ελλάδα για να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση της μαζικής ανεργίας και της φτώχειας, άλλο τόσο είναι διατεθειμένη να «βοηθήσει» στην υποδοχή και την φιλοξενία των προσφύγων και των μεταναστών.