Εκατοντάδες άτομα συμμετείχαν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από την κυπριακή Βουλή, την περασμένη Παρασκευή 17 Ιουλίου. Την κινητοποίηση κάλεσε η Πλατφόρμα «Η κοινωνία αντιδρά και διεκδικεί» που αποτελείται από 19 συνδικαλιστικές οργανώσεις, ανάμεσα τους η ΠΕΟ, τα συνδικάτα των οργανισμών Κοινής Ωφελείας, φοιτητικές και μαθητικές οργανώσεις, η Ένωση Κυπρίων Συνταξιούχων (ΕΚΥΣΥ) και άλλοι.
Η εκδήλωση καλέστηκε με αφορμή την επίσκεψη Γιούνκερ στη Κύπρο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, «για την απαράδεκτη στάση, τους εκβιασμούς και τα τελεσίγραφα που με κυνικό τρόπο επιβάλλουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί σε συνεργασία με το ΔΝΤ ενάντια στους λαούς της Ευρώπης όπως έγινε στην περίπτωση της Ελλάδας» όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Πλατφόρμας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με συγκέντρωση έξω από το σπίτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ακολούθησε πορεία στη Βουλή που θα μιλούσε ο Γιούνκερ. Την ώρα που ο Γιούνκερ βρισκόταν στο βήμα απ’ έξω ο κόσμος φώναζε συνθήματα ενάντια στη λιτότητα, ενάντια στις μειώσεις μισθών και συντάξεων, ενάντια στη διάλυση της δημόσιας υγείας, ενάντια στις εκποιήσεις.
Συγκινητική ήταν η στιγμή που έφτασαν στη συγκέντρωση οι συνταξιούχοι της ΕΚΥΣΥ που διέκοψαν το έκτακτο συνέδριο που είχαν, σχετικά με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, που αποδείχτηκε μια απάτη της κυβέρνησης για να κόψει την μικρή σύνταξη (επικουρική) από 17χιλιάδες συνταξιούχους. Οι 40 βαθμοί κελσίου δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τους συνταξιούχους που έχουν μια μεγάλη παράδοση αγώνων από το να συμβάλουν ώστε να νοιώσει και ο Γιούνκερ και ο Αναστασιάδης που ήταν μέσα στη Βουλή, το καυτό κλίμα που υπήρχε απ’ έξω.
Στην εκδήλωση προσπάθησε να μπεί και μια μικρή ομάδα του ΕΛΑΜ με μια ελληνική σημαία και να ανοίξουν ένα αντιομοσπονδιακό πανό αλλά μόλις έγιναν αντιληπτοί ο κόσμος τους πέταξε έξω και έφυγαν με κατεβασμένα τα κεφάλια. Είναι πραγματικά μεγάλο το θράσος τους να προσπαθήσουν να μπούν σε μια τέτοια εκδήλωση και είναι πολύ σημαντικό που οι οργανωτές και ο κόσμος αντέδρασαν άμεσα.
Ηταν μια σημαντική εκδήλωση με καλή συμμετοχή, 500 περίπου άτομα, αν πάρουμε υπόψη ότι γινόταν σε εργάσιμη ημέρα και ώρα και σε συνθήκες καύσωνα. Αν είχε συνδυαστεί με κάποια απεργιακά μέτρα ώστε να μπορέσει ο κόσμος να φύγει από τις δουλειές του είναι σίγουρο ότι ο κόσμος θα ήταν πολλαπλάσιος. Η κοινωνία και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στη Κύπρο είναι θύματα των μνημονιακών πολιτικών εδώ και πάνω από δυο χρόνια και έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα και η οργή ξεχειλίζει κάθε φορά που δίνεται η ευκαιρία.
Προοπτική
Δυστυχώς όμως ούτε το ΑΚΕΛ, ούτε οι ηγεσίες των συνδικάτων φαίνεται να θέλουν να οργανώσουν αυτή την οργή με απεργίες και κινητοποιήσεις γιατί είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορούν να την ελέγξουν. Προτιμούν να της δώσουν εκλογική προοπτική ελπίζοντας να την καρπωθούν στις εκλογές του επόμενου χρόνου.
Ακόμα και σε αυτή τη περίπτωση που οργάνωσαν την αντίδραση στην επίσκεψη Γιούνκερ προσπάθησαν να μην θίξουν με κανένα τρόπο την παρέμβαση του στις εξελίξεις στο Κυπριακό, γιατί περιμένουν από αυτόν και τους «εταίρους» της ΕΕ να στηρίξουν τις θέσεις τους στις διαπραγματεύσεις για διευθέτηση του Κυπριακού. Αυτό ήταν μια εξόφθαλμη αντίφαση που φάνηκε τόσο στις ανακοινώσεις της Πλατφόρμας όσο και του ΑΚΕΛ. Οι βουλευτές του ΑΚΕΛ μάλιστα που συμμετείχαν στην πορεία, μπήκαν μετά μέσα στη Βουλή για να χειροκροτήσουν τον Γιούνκερ που υπόσχονταν ότι «δεν θα είσαστε μόνοι σας μετά τη λύση του Κυπριακού, θα είμαστε μαζί σας για να σας στηρίξουμε». Όσο δηλαδή σεβάστηκαν και στήριξαν τη θέληση του ελληνικού λαού όπως εκφράστηκε στις εκλογές του περασμένου Γενάρη και το δημοψήφισμα στις 5 Ιούλη. Οι εκβιαστές και οι τοκογλύφοι δεν μπορούν να εγγυηθούν ούτε την ειρήνη ούτε τη δημοκρατία, όχι μόνο στη Κύπρο αλλά πουθενά.
Είναι φανερό ότι όσο έντονη είναι η οργή και ο θυμός του κόσμου για τις μνημονιακές πολιτικές που τον οδηγούν καθημερινά και σε χειρότερη μοίρα, αντίστροφα ανάλογη είναι η διάθεση της ηγεσίας των συνδικάτων αλλά και του ΑΚΕΛ να οργανώσουν και να αξιοποιήσουν αυτή τη διάθεση μέσα από απεργίες σε μια προοπτική αντίστασης και ανατροπής αυτών των πολιτικών, κάτι που σημαίνει ρήξη με το ευρώ και συνολικότερα την ΕΕ. Σήμερα, μετά τις εξελίξεις στην Ελλάδα αυτό έχει γίνει φανερό σε πολύ περισσότερο κόσμο που δίνει καθημερινά την κόντρα με τα μνημόνια και τους εκβιασμούς της τρόϊκα.
Σε αυτό τον κόσμο είναι που πρέπει να απευθυνθεί σήμερα η αντικαπιταλιστική αριστερά στη Κύπρο. Μπορεί να είναι μικρή, πολύ μικρότερη απ ότι στην Ελλάδα αλλά είναι η μόνη ελπίδα. Οι ιδέες του αντικαπιταλισμού είναι μόνες που μπορούν να εξηγήσουν όσα παράξενα και απίστευτα γίνονται σήμερα, τις κολοτούμπες του Τσίπρα και τις αδυναμίες της αριστερής πλατφόρμας να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση. Είναι οι μόνες που μπορούν να δώσουν την προοπτική της νίκης στους αγώνες μας και να στηρίξουν μια άλλη αριστερά που παλεύει για την ανατροπή και το σοσιαλισμό. Σε αυτή τη προσπάθεια η Εργατική Δημοκρατία δίνει όλες της τις δυνάμεις.
Ντίνος Αγιομαμίτης