Η Εργατικη Δημοκρατια κυκλοφόρησε με τη μορφή μηνιαίας εφημερίδας τον Αύγουστο του 1991. Από τότε μέχρι σήμερα, με εξαίρεση κάποια μικρά διαλλείματα συνεχίζει να κυκλοφορεί. Η πρόσφατη της έκδοση έχει αλλάξει κάπως το χαρακτήρα και το μέγεθος της για να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες του κινήματος.
Μέσα σε αυτά τα 24 χρόνα έχει κρατήσει ψηλά το λάβαρο της αντικαπιταλιστικής πάλης και του διεθνισμού. Στήριξε τους αγώνες της εργατικής τάξης και έδωσε την κόντρα με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό , το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό. Ηδη από το πρώτο τεύχος της βγήκε με τίτλο «Κάτω η Νεα Ταξη τους».
Ηταν η εφημερίδα που πρόβαλλε την ανάγκη για πολιτική επαναπροσέγγισης με τους τουρκοκύπριους εργαζόμενους σαν την μόνη πραγματική ελπίδα για ειρήνη στη Κύπρο. Έδωσε μάχες ενάντια στους εξοπλισμούς και για αποστρατικοποίση.
Ηταν μέσα σε όλες τις μάχες που έδωσε η εργατική τάξη και η αριστερά όλα αυτά τα χρόνια με στόχο την ενότητα των εργατών, τη νίκη των αγώνων και το δυνάμωμα της ταξικής συνείδησης και αλληλεγγύης των εργαζομένων με τελικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και το σοσιαλισμό.
Σε αυτή τη πορεία βρέθηκε πολλές φορές αντιμέτωπη με απειλές και επιθέσεις από την ακροδεξιά, τους φασίστες αλλά και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους.
Στις προεδρικές εκλογές του 1993 όταν η Κληρίδης σαν εκπρόσωπος της δεξιάς και της ακροδεξιάς προσπαθούσε να αναρριχηθεί στην προεδρία με αντίπαλο τον Γιώργο Βασιλείου που υποστηρίζονταν από την αριστερά εκδώσαμε μια αφίσα με τίτλο «Μαύρο στον Κληρίδη, να φράξουμε το δρόμο στους πραξικοπηματίες και τους φασίστες», η οποία έγινε και εξώφυλλο σε έκτατο φύλλο της Εργατική Δημοκρατίας το οποίο πούλησε πάνω από 500 φύλλα μέσα σε μισή ώρα στο συλλαλητήριο υποστήριξης του Βασιλείου. Για να εμποδίσει αυτή την αφίσα να κυκλοφορήσει ο Συναγερμός, προσπάθησε να την κηρύξει «παράνομη» με απόφαση του τότε Γ Εισαγγελέα, Αλέκου Μαρκίδη και αμόλησε τους μπράβους της ΝΕΔΗΣΥ με επικεφαλής τον τότε γραμματέα της Γιαννάκη Κασουλίδη, να κυνηγούν τα συνεργία της Εργατικής Δημοκρατίας που αφισοκολλούσαν. Πολλοί σύντροφοι και συντρόφισσες βρέθηκαν τότε στα κρατητήρια της αστυνομίας για ανάκριση για την «παράνομη» αφισοκόλληση. Όμως ο κόσμος της αριστεράς στάθηκε στο πλευρό μας. Ακόμη και αστυνομικοί που είχαν αντισταθεί στο πραξικόπημα και δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να δούν τους πραξικοπηματίες να επιστρέφουν στην εξουσία με την εκλογή Κληρίδη μας στήριξαν.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Κληρίδη εξελίχτηκε το περιστατικό στη Χλώρακα όπου δυνάμεις των ΜΜΑΔ για να «απελευθερώσουν» την Έλση που την «κρατούσε» ο αρραβωνιαστικός της μπούκαραν μέσα και σκότωσαν και τους δυό. Τα δυο κορμιά γαζώθηκαν με δεκάδες σφαίρες από τους «διασώστες». Η Εργατική Δημοκρατία κυκλοφόρησε τότε με εξώφυλο «Ξηλώστε αυτό το κύκλωμα» και ζητούσε την παραίτηση του αρμόδιου υπουργού του Ευαγγέλου και τον αφοπλισμό των ΜΜΑΔ. Για να εξαφανίσουν αυτή την εφημερίδα, οι τραμπούκοι της ακροδεξιάς έκαναν διάρρηξη στα γραφεία της εφημερίδας και έκλεψαν όλα τα φύλλα αυτού του τεύχους. Κάποια από αυτά βρέθηκαν λίγες μέρες μετά πεταμένα σε χαντάκι έξω από τη Μοσφιλωτή. Τα πεταμένα φύλλα της Εργατικής Δημοκρατίας βρήκε συνεργείο της Αρχής Τηλεπικοινωνιών το οποίο και μας ενημέρωσε.
Παρ όλα αυτά η Εργατική Δημοκρατία συνέχισε να εκδίδεται και να βρίσκεται στην πρωτοπορία των αγώνων της εργατικής τάξης. Στήριξε τους αγώνες της εργατικής τάξης και στηρίχτηκε από τα πιο πρωτοπόρα κομμάτια της. Κέρδισε την εμπιστοσύνη πολλών αγωνιστών της εργατικής τάξης, πολλών από αυτούς που ένοιωθαν προδομένοι από την αριστερά. Κέρδισε την εμπιστοσύνη πολλών αγωνιστών της επαναπροσέγγισης, πολλών αγωνιστών του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος, πολλών από αυτούς που έβλεπαν τη συνέπεια με την οποία στήριζε τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ ατόμων.
Αυτή είναι μια εκτίμηση που κρατά μέχρι σήμερα και που πολλές φορές την συναντάμε μπροστά μας καμιά φορά ανέλπιστα.
Αυτό το κόκκινο νήμα που συνδέει αυτά τα 150 τεύχη με την ιστορία και την παράδοση του κινήματος στη Κύπρο είναι που θέλουμε να συνεχίσουμε να ξετυλίγουμε. Για να το πετύχουμε χρειαζόμαστε όπως πάντα και την δική σας βοήθεια. Αγοράστε την Εργατική Δημοκρατία, διαβάστε την, διαδώστε την, στείλτε μας τις απόψεις σας, ελάτε να κουβεντιάσουμε. Δεν έχετε τίποτα να χάσετε. Αντίθετα έχουμε ένα ολόκληρο κόσμο να κερδίσουμε.